کجی گردنی عبارت است از انقباض یا اسپاسم مزمن عضلات گردن كه باعث چرخیدن یا خم شدن گردن شود. افراد 60-30 ساله یا كودكان زیر 10 سال را مبتلا می‌كند. یك نوع از کجیی گردن مادرزادی است و نوزادان را مبتلا می‌كند.
علائم
موارد زیر ممكن است به‌طور دایم یا متناوب وجود داشته باشند:
- چرخیدن سر به یك طرف یا خم شدن آن به پایین در اثر عارضه کجی گردن
- از علائم این عارضه ،گرفتگی عضلات گردن كه گاهی دردناك است.
علل
- نقص هنگام تولد
- آسیب به عضلات گردن یا مهره‌ها در هنگام تولد یا بعد از آن
- التهاب عضلات گردن
- آسیب به ستون فقرات گردنی
- اختلال عضوی دستگاه عصبی مركزی
- تومور
- استرس و تعارض روانی ممكن است باعث تورتیكولی متناوب گردد.
عوامل تشدید كننده کجی گردن
- تومورهای بافت نرم یا استخوان‌های گردن باعث تشدید این عارضه می گردند .
- زایمان نوزاد همراه با تروما
- بیماری روانی موثر در کجی گردن
- صدمه و آسیب عوامل تشدید کننده این بیماری در گردن می باشند .
- داروها (فنوتیازین‌ها، بوتیروفنون‌ها)
- سابقه خانوادگی تورتیكولی
- پركاری تیرویید
- بیماری‌ها یا عفونت‌های مغزی
- آسیب های ورزشی
- آسیب های ورزشی سر و گردن
- آسیب های شانه و بازو در تشدید کجی گردن موثرند .
راههای پیشگیری
پیشگیری خاصی ندارد. انواع این بیماری مرتبط با استرس را می‌توان با روش‌های كاهش استرس از جمله بازخورد زیستی پیشگیری كرد.
عوارض
کجی گردنی مادرزادی را معمولاً می‌توان با فعالیت در زمان ابتلا به این بیماری های كشش‌دهنده عضلات یا درمان جراحی را تصحیح كرد.
سایر انواع با درمان بهبود خواهند یافت یا بهتر خواهند شد. زمان بهبودی متغیر است. بعضی موارد از کجی گردن چند سال به درمان نیاز دارند.
نوع مادرزادی این عارضه بدون درمان دایمی باعث می‌شود ظاهر سر و گردن، غیرطبیعی و غیرجذاب گردد.
