بسیاری از ورزش ها در واقع اختلالات کمر را تشدید می کنند. بنابراین آگاهی به این که انجام کدام ورزش بی ضرر در ورزش درمانی کمر درد و کدام یک مضر است قطعاً حائز اهمیت می باشد زیرا انجام مداوم یک ورزش مضر، می تواند اثر نامطلوب داشته باشد. درمان کمر درد با ورزش باید تحت نظر پزشک متخصص انجام شود. گروه اول از ورزش هایی که مضر هستند، شامل کلیه مواردی می باشند که در حالت ایستاده باعث خم شدن فقرات به سمت عقب می گردند. در این ورزش ها بخش فوقانی تنه به سمت عقب جابجا شده و به همین دلیل باعث ایجاد یک گودی واضح درناحیه کمر می شوند که اکنون همه ما از نتایج نامطلوب این نوع فعالیت ها بر روی کمردرد آگاه هستیم. گروه دیگر از تمرین های مضر آن هایی هستند که در حالت خوابیده به شکم(دمر خوابیده) موجب قوس پیدا کردن ناحیه پشت کمر می شوند. این تمرین ها در اغلب برنامه های ورزشی که برای درمان کمر درد و پا درد تجویز می شوند، وجود دارند. در حالی که به کلیه اهداف درمانی جهت تصحیح وضعیت بیمار متضاد می باشند زیرا این ورزش ها مستلزم انقباض شدید عضلات قوی پشت بوده و باعث فشرده شدن قسمت های درگیر ضایعه در ناحیه فقرات تحتانی می شوند. قطعاً این ورزش ها به تنهایی می توانند باعث ادامه کمر درد و گردن درد شوند. تمرینی که همه با آن آشنا هستند و قطعاً نباید انجام شود و موجب تشدید کمر درد می شود، رساندن دست ها به نوک انگشتان پا می باشند. هنگام خم شدن به جلو، نیروی جاذبه بدن را به سمت پایین می کشد و تنها عضلات پشت می توانند بدن را مجدداً به حالت ایستاده و صاف برگردانند و هنگام بازگشت تنه به وضعیت صاف، این عضلات شدیداً منقبض می شوند، این حالت کاملاً شبیه موقعیتی است که در مورد بلند کردن اشیاء است. توصیه می شود حتی برای برداشتن یک سوزن از روی زمین، بدون نشستن روی پاها نباید اقدام کرد. در این حالت مشکل اصلی وزن قسمت فوقانی بدن است و نه وزن سوزن. تمرین جدی آن است که به پشت خوابیده و هردو پا را به صورت صاف از روی زمین بلند کنید. ا ین تمرین بالقوه آسیب زا می باشد زیرا عضلات پشت منقبض شده و عضله دیگری را نیز وارد عمل می کند. (منشاء این عضله نیمه پشتی فقرات پایینی می باشد) این عضله از لگن شروع شده و به نیمه بالایی ران متصل می شود. انقباض این عضله موجب افزایش قوس کمر و به دنبال آن موجب کمر درد شده و به اجزاء مهره های پایینی کمر فشار وارد می کند، این عضله تنها هنگام بلند کردن پا در 30 درجه اول کار می کند.
فعالیت دیگری که موجب کمر درد می شود، بلند کردن وزنه سنگین تا سطح بالاتر از کمر می باشد. در این میان ورزش وزنه برداری به ویژه در میان جوانان دبیرستانی به طور فزاینده ای در حال گسترش است. این واقعیت دردناک است زیرا رشد بسیاری از جوانان هنوز کامل نمی باشد. در چنین مواردی، یافتن نوجوانی با پارگی دیسک های پایین کمر و حتی با شکستگی نیمه خلفی فقرات غیر منتظره نیست. در این حالت بیمار فرد 15 یا 16 ساله ای می باشد که به کمر درد شدید و مزمن مبتلا است. چنین موقعیتی موجب می شود که بیمار در صورت عدم جراحی، تا پایان عمر با مشکل مواجه شود. ورزش پیاده روی و آهسته دویدن برای مبتلایان به کمر درد پیشنهاد نمی شود زیرا اکثر مردم به ویژه میانسالان و افراد مسن با افزایش قوس کمر این ورزش ها را انجام می دهند. چون این افراد شکم را جلو داده و عضلات پشت را شدیداً منقبض می کنند. طرفداران پیاده روی و آهسته دویدن اظهار می کنند که این ورزش ها برای قلب و ریه ها مفید می باشند. دوچرخه سواری برای کمر درد مضر نیست زیرا وزن بدن به جای عضلات پشت، توسط دست ها که روی دسته دوچرخه قرار گرفته اند، تحمل می شوند. ورزش بدون درد دیگری که می تواند جایگزین آهسته دویدن یا پیاده روی شود، در جا زدن در حالتی است که دست ها روی میز و یا سطح دیگری قرار گرفته، می باشد. این عمل موجب رفع فشار وزن بدن از عضلات پشت شده و بنابراین انقباض عضلات برای مقابله با نیروی ثقل را حذف می کند. بالا رفتن از پله ها نیز برای کمر مفید می باشد، به طور معمول در بالا رفتن از پله یا شیب ها پشت را خم کرده و عضلات شکم را منقبض و سفت می کنیم. در این عمل، عضلات پا و سرینی نیز مورد استفاده قرار می گیرند. هنگام پایین آمدن از پله ها وضعیت معکوس شده واین عمل بالقوه آسیب زا است و موجب کمر درد می شود اما یک راه رفع این مشکل، گرفتن نرده در حین پایین آمدن پله هاست. تمرین های کشیدن بدن به طرف بالا، فعالیت های مناسبی برای دست ها و قسمت های فوقانی بدن هستند.
