انجام نرمش های لگن از مهمترین مراحل بازپروری بعد از بسیاری از اعمال جراحی ارتوپدی لگن است.بعد از اعمال جراحی تعویض مفصل ، بعد از اعمال جراحی که برای درمان شکستگی های ناحیه لگن بکارمیرود و در بسیاری جراحی های دیگر انجام تمرینات ورزشی از نیازهای اساسی است و بدون انجام درست نرمش های لگن نتیجه درمان ناقص خواهد ماند.
انجام تمرینات ورزشی مانع ایجاد بسیاری از عوارض درمانی خواهد شد، موجب میشود لنگش بیمار خیلی زود برطرف شود و بیمار خیلی زودتر میتواند به زندگی طبیعی خود برگردد. نرمش های لگن در درمان بسیاری از بیماری ها و دردهای ناشی از لگن هم کاربرد دارد.
این تمرینات ورزشی به دو دسته نرمش های کششی و نرمش های تقویتی تقسیم میشوند. هدف از انجام نرمش های کششی همانطور که از نام آنها پیدا است کشش عضلات، تاندون ها و رباط های اطراف مفاصل لگن است. با کشش این بافت ها قابلیت انعطاف آنها افزایش یافته و دامنه حرکتی مفصل بهبود میابد. فشار بر روی بسیاری از بافت ها کم شده و درد بیمار کاهش میابد.
از طرف دیگر نرمش های تقویتی با قویتر کردن عضلات اطراف مفصل لگن موجب کاهش فشار به مفصل و در نتیجه کاهش درد بیمار میشود و همچنین انجام نرمش های لگن بعد از اعمال جراحی موجب کاهش لنگش بیمار و بازگشت سریعتر وی به فعالیت های عادی زندگی میگردد.
نرمش های لگن را میتوان در حالت های درازکش، نشسته و یا ایستاده انجام داد. در انجام آنها توجه به نکات زیر ضروری است
هر نرمشی چه کششی و چه تقویتی باید کم کم و بتدریج شروع شود. از نرمش های سبک شروع شده و بتدریج انواع مشکل تر آنها اجرا میشود .
در انجام نرمش های کششی ،ابتدا باید اندام را فقط تا جایی حرکت داد که احساس کشش در مفصل و عضلات اطراف لگن بوجود آید و نباید دردی احساس شود. اندام که به وضعیت مورد نظر رسید آن وضعیت را 10-5 ثانیه حفظ کرده و سپس مجددا به وضعیت اول بازمیگردیم. چند ثانیه استراحت کرده و مجددا نرمش های لگن را تکرار میکنیم. در روزهای اول هر حرکت را 3-2 بار انجام میدهیم ولی بتدریج و برحسب تحمل میتوانیم تعداد حرکات را افزایش دهیم .
در نرمش های تقویتی لگن بعد از مدتی میتوان با اضافه کردن وزنه به اندام تاثیر آن را بیشتر کرد.
تعداد و مدت و شدت انجام نرمش های کششی و تقویتی بتدریج افرایش یابد.
در روزهای اول در صورتیکه احساس میکنیم میتوانیم حرکتی را بطور مثال 10 بار به راحتی انجام دهیم آن حرکت را فقط 5 بار انجام داده و هر روز یکی به آن اضافه میکنیم تا بتدریج بیشتر شود
در صورتیکه در انجام یک حرکت نرمشی افراط شود در همان روز ممکن است مشکلی بوجود نیاید. چند روز تا یک هفته و یا حتی یک ماه بعد درد شروع شده و یا درد قبلی لگن بیشتر میشود. در این زمان بیمار مجبور میشود نرمش های لگن را قطع کند ولی حتی قطع نرمش هم ممکن است نتواند مشکل بیمار را مرتفع کند. پس باید حتما توجه داشت که کلیه حرکات را بسیار با احتیاط و بتدریج و بر طبق یک برنامه منظم افزایش داد
در صورتیکه انجام نرمش های لگن با درد مختصری همراه است میتوان در ابتدا اندام و مفصل را گرم کرده و سپس حرکت ورزشی را شروع کرد. پایان کار تحمل بدن بیشتر شده و میتوان حرکات را بهتر انجام داد.
