معمولاً ضرب دیدگی به معنی کشش یا پارگی الیاف عضلات است که اکثراً به دلیل بیش از حد توان کشیده شدن یا فشار زیاد بر روی عضله رخ می‌دهد و در ورزش‌های مختلف شایع است.
شدت آسیب عضله به سه درجه تقسیم می‌شود:
درجه یک: در این درجه، فقط چندین بافت عضله کشیده یا پاره شده‌اند و ضرب دیدگی خفیف محسوب می‌شود. این عارضه حساس و دردناک است، اما با توانایی و استحکام بهنجاری قابل بهبود است.
درجه دو: در این درجه، آسیب متوسط با بافت‌های اسیب دیده بسیاری همراه است و ضرب دیدگی با درد عضله شدیدتری همراه است. همچنین، تورم خفیف، کمبود توانایی حرکت اندام و کبودی نیز ایجاد می‌شود.
درجه سه: در این درجه، فقدان عملکرد کل عضله وجود دارد و بیمار باید به صورت فوری معالجه شود.
به طور کلی، ضرب دیدگی عضلات عارضه‌ای مشکل‌آور است که می‌تواند تاثیرات جدی بر روی عملکرد و وضعیت عضلات داشته باشد. بنابراین، برای پیشگیری از این عارضه، بهتر است قبل از شروع هرگونه فعالیت ورزشی، با استفاده از روش‌های مناسبی از جمله گرم کردن عضلات، آماده سازی بدن و استفاده از تجهیزات محافظ، از خود مراقبت کنید.
درمان ضرب دیدگی
عموماً زخم‌های مفصل یا عضله در طی زمان بهبود می‌یابند. بافت‌های زخم در محل مصدومیت از طریق بافت‌های جدید ترمیم می‌شوند. بنابراین، هدف اصلی درمان ضربه، کاهش التهاب، تورم و درد به حداقل رساندن و صبر برای بازگشت توانایی استفاده از مفصل یا عضله به طور عادی است.
در 72-48 ساعت اولیه پس از ضربه، برای جلوگیری از صدمات بیشتر، باید مراقبت کنید. نحوه محافظت و مراقبت از مصدومیت بستگی به محل آسیب دیده، مفصل یا عضله ضربه دیده دارد. بهتر است مصدومیت مفصل یا عضله را 48 تا 72 ساعت بعد از آسیب، بی‌حرکت نگه دارید، به عنوان مثال اگر زانو، پا یا قوزک پا آسیب دیده باشد، از عصای زیر بغل استفاده کنید.
بعد از مصدومیت، به مدت 10 تا 30 دقیقه از یخ استفاده کنید. استفاده کمتر از 10 دقیقه تاثیر کمی بر روی ضرب دیدگی دارد و استفاده بیش از 30 دقیقه ممکن است به پوست آسیب برساند. برای استفاده از یخ، یک کیسه یخ را به همراه یخ‌های مکعب شکل در یک کیسه پلاستیکی یا حوله قرار دهید (یخ را مستقیماً بر روی پوست قرار ندهید زیرا ممکن است باعث سوختگی ناشی از یخ شود). می‌توانید از یک کیسه نخود فرنگی یخ زده و منجمد نیز استفاده کنید. کیسه یخ را به آرامی بر روی ناحیه مصدوم قرار دهید. فرض بر این است که سرمای یخ، جریان خون در محل آسیب دیده را کاهش می‌دهد و ممکن است درد یا التهاب را کاهش دهد.
پزشکان برخی از روش‌هایی را برای کاهش درد در 24 تا 72 ساعت اولیه پس از ضربه پیشنهاد می‌دهند. این روش شامل استفاده از یخ است که هر 2 ساعت به مدت 15 دقیقه بر روی ناحیه مصدوم قرار می‌گیرد. اما در هنگام خواب، بهتر است از این روش استفاده نشود.
استفاده از باندهای پارچه‌ای محافظی که در بازار موجود هستند، می‌تواند به بهبود درد و تورم کمک کند. با بستن و فشردن ناحیه مصدوم، استراحت مفصل آسیب دیده تسهیل شده و بهبودی تسریع می‌شود. برای بسیاری از مفاصل دچار ضرب دیدگی، از نوارهای لوله‌ای شکل برای به هم فشردن استفاده می‌شود. با این حال، باید توجه داشت که فشاری که به ناحیه وارد می‌شود، نباید خیلی شدید و ناخوشایند باشد و باید جریان خون را متوقف نکند. در داروخانه می‌توانید درباره سایز مناسب نوار مشاوره بگیرید.
قبل از خوابیدن، حتماً نوار مچ بند و مشابه آن را باز کنید. ممکن است پزشک شما توصیه کند که نوار را بعد از 48 ساعت بردارید. این به دلیل آن است که حرکت مفصل دچار ضرب دیدگی در این زمان باید با ازادی بیشتری انجام شود. با این حال، برای برخی از مفاصل دچار ضرب دیدگی، ممکن است نوار پا، زانو و قوزک پا برای مدت بیشتری استفاده شود. این کار باعث کمتر شدن حرکت مفصل مصدوم و راحت‌تر شدن آن می‌شود.
