سن بروز دررفتگی شانه مهمترین فاکتور بیان کننده بروز مجدد این عارضه است. افراد جوان بیشتر مستعد بروز مجدد این آسیب می باشند. اگر در دوران نوجوانی دررفتگی رخ دهد احتمال بروز مجدد تا 90% می رسد در افراد بالای 40 سال ریسک بروز مجدد 15-10% می باشد.اغلب بروزهای مجدد دررفتگی شانه در عرض 2 سال اول بعد از آسیب اولیه رخ می دهد.
درمان دررفتگی شانه در فاز حاد
بعد از درمان و جایگاهیابی دررفتگی شانه، فرد باید به مدت حداکثر ۳ تا ۱ هفته، دست خود را با استفاده از بانداژ بیحرکت نگه دارد. در این مدت، تمرینات دامنه حرکتی برای مفاصل آرنج، مچ دست و دست باید انجام شود.
درمان جراحی معمولاً برای ورزشکارانی که در ورزش خاص خود نیاز زیادی به استفاده از اندام فوقانی دارند، توصیه میشود. اما برای افراد معمولی، درمان جراحی نیازی ندارد.
دوران بهبودی
در درمان دررفتگی شانه ،بعد از دوره بی حرکت سازی حرکات غیر فعال شانه شروع می گردد ( حرکات توسط فرد دیگر )
بعد از درمان دررفتگی شانه، افراد پیر باید بعد از یک هفته بیحرکتی، با حرکات غیرفعال شروع به تمرین کنند، زیرا افراد مسن ممکن است به خشکی مفصلی در این مرحله حساس باشند. هدف از این حرکات، دستیابی به چرخش به خارج به میزان ۳۰ درجه و جلو آوردن دست به میزان ۹۰ درجه در سه هفته اول و دستیابی به ۴۰ درجه چرخش به خارج و بالا آوردن دست تا ۲۴۰ درجه در سه هفته دوم است.
درمان جراحی معمولاً برای ورزشکارانی که در این فاز ناپایداری علامتدار مفصلی را نشان میدهند، انجام میشود.
مرحله بعد از مراقبت بعد از درمان، شامل تقویت عضلات گرداننده شانه با استفاده از وزن و حرکات فیزیوتراپیک است. شنا کردن یک ورزش عالی برای این منظور میباشد.
تا زمان رفع کامل علائم دررفتگی شانه و محدودیتهای حرکتی مفصل شانه بعد از دررفتگی، نباید به رقابت بازگشت کرد. این مرحله معمولاً دو الی سه ماه زمان نیاز دارد.
عوارض
- آسیب های مختلف در ناحیه شانه و بازو
- مناقشه های مختلف ممکن است در ناحیه شانه و بازو ایجاد شود، از جمله آسیب عروقی و عصبی، آسیب عضلانی، عوارض ناشی از شکستگی و دررفتگی شانه و استعداد به دررفتگی های مکرر شانه.
- آسیب عروقی و عصبی می تواند در ناحیه شانه و بازو به وجود آید و باعث مشکلات جدی در عملکرد عصبی و عروقی شود.
- همچنین، آسیب عضلانی می تواند همراه با عضلات ناحیه بازو رخ دهد و باعث کاهش عملکرد و درد شدید در این ناحیه شود.
- عوارض ناشی از شکستگی و دررفتگی شانه نیز می تواند به شدت اثرگذار باشد و نیازمند مراقبت و درمان مناسب باشد.
همچنین، افراد زیر ۱۸ سال ممکن است به دررفتگی های مکرر شانه دچار شوند، و در صورت تکرار آن به مراتب مستعدتر به درمان جراحی دررفتگی شانه برای پایدارسازی مفصل شانه باشند.
