این بیماری یک بیماری التهابی بافت همبند است که اصلی‌ترین تأثیر خود را بر بافت‌های مفاصل دارد و در کودکان رخ می‌دهد. اغلب این بیماری با آرتریت روماتوئید کودکان اشتباه گرفته می‌شود. مفاصلی که معمولاً درگیر می‌شوند شامل زانو، آرنج، مچ پا و گردن می‌شوند. علاوه بر این، التهاب می‌تواند عضلات نزدیک مفصل، غضروف و غشاهای پوشاننده مفصل را نیز تحت تأثیر قرار دهد. این بیماری معمولاً در سنین ۲ تا ۵ سالگی آغاز می‌شود و اغلب تا دوره جوانی بهبود می‌یابد. آرتریت روماتوئید کودکان در دختران چهار برابر شایع‌تر از پسران است.
علائم آرتریت روماتوئید کودکان
علائم آرتریت روماتوئید کودکان شامل درد، تورم و خشکی در مفاصل انگشتان، زانو، مچ پا، آرنج، شانه یا گردن است. این درد ممکن است به طور ناگهانی یا تدریجی آغاز شود و ممکن است در یک یا چند مفصل وجود داشته باشد.
در آرتریت روماتوئید کودکان، امکان دارد کودک بدون اینکه قادر به توضیح دهد، از راه رفتن امتناع کند. همچنین، دمای بدن معمولاً هر روز تا حدود ۳۹ درجه سانتیگراد بالا می‌رود و تب معمولاً با بثورات پوستی و لرز همراه است.
علائم دیگر شامل بی‌اشتهایی، کاهش وزن، کم‌خونی، تحریک‌پذیری، بی‌حالی، تورم گره‌های لنفاوی، درد و قرمزی چشم، و درد قفسه صدری است. در حدود ۷۵ تا ۸۰ درصد موارد، آرتریت روماتوئید کودکان به‌طور کلی فروکش کرده و در دوران بلوغ یا اوایل جوانی تشدید می‌یابد.
هر حمله معمولاً چند هفته به‌طول می‌انجامد و در طول دوران کودکی، این بیماری هر از چندگاهی شعله‌ور می‌شود و دوباره فروکش می‌کند. علاوه بر این، متأثر شدن بافت‌های غیر از مفاصل مانند التهاب چشم، بزرگ شدن طحال، التهاب پرده دور قلب یا عضله قلب نیز ممکن است رخ دهد. تغییر شکل و به‌هم‌خوردن ساختمان مفصل نیز از عوارض احتمالی آرتریت روماتوئید کودکان می‌باشد.
