رباط متقاطع قدامي (ACL) غالباً حين انجام فعاليتهاي ورزشي مانند فوتبال، اسکي، بسکتبال و … دچار آسيب مي‌شود ولي اين بدان معني است که امکان آسيب اين رباط در شرايط ديگر وجود ندارد بلکه موارد متعددي از اين آسيب در تصادفات و سانحه‌هاي غير ورزشي نيز مشاهده شده است.
شرايط بروز آسيب
– تغيير جهت حرکت به‌صورت ناگهاني.
– کاهش سرعت و ايستادن ناگهاني حين دويدن.
– چرخش زانو در حالتي که پا به‌عنوان تکيه گاه روي زمين قرار گرفته مثلاً در ورزش تکواندو.
– فرود آمدن ناصحيح پس از پرش.
– ضربه مستقيم به قسمت خارجي زانو و يا ساق در ناحيه زير زانو
نشانه‌هاي آسيب رباط
بسياري از بيماران به ياد مي‌آورند که هنگام آسيب صداي بلندي از زانوي خود شنيده‌اند و پاي آنها از زانو پيچيده است. پس از ايراد آسيب معمولاً در همان 2 ساعت اول زانو شديداً متورم و گرم مي‌شود.
آسيب وارده به رباط سبب ايجاد احساس بي‌ثباتي مفصل زانو در بيمار مي‌شود و بيمار ممکن است گزارش کند که مخصوصاً هنگام تغيير جهت زانويش خالي مي‌کند.
درد و ورم به‌وجود آمده معمولاً 2 تا 4 هفته پس از عمل تا حد زيادي از بين مي‌رود ولي احساس بي‌ثباتي در مفصل و خالي کردن مفصل کماکان ادامه خواهد داشت.
تشخيص آسيب رباط متقاطع قدامي (ACL)
شرح حال بيمار و چگونگي ايراد آسيب به مفصل و همچنين معاينه مفصل توسط پزشک و اجراي تستهاي تشخيصي ويژه به‌همراه MRI ، روشهايي هستند که پزشک از آنها جهت تشخيص آسيب رباط استفاده مي‌کند.
عمل جراحي پس از آسيب رباط
در افراد ميانسال و مسني که قصد انجام فعاليتهاي شديد و يا ورزشي را ندارند، در صورتي که شدت آسيب به حدي نباشد که در انجام فعاليتهاي روزانه آنها ايجاد اختلال جدي کند ممکن است با تشخيص پزشک جراح، احتياج به انجام عمل جراي بازسازي رباط نداشته باشند و تنها از طرف پزشک به فيزيوتراپي ارجاع شدند.
با انجام تمرينات مخصوص و تقويت عضلات به آنها در انجام بدون مشکل فعاليتهاي روزمره کمک شود، همچنين درصورت وجود عفونت در داخل يا اطراف مفصل زانو و يا درصورت وجود ساير بيماريهاي مفصلي مثل استئوآرتريت پيشرفته يا آرتريت روماتوئيد هم ممکن است پزشک جراح تشخيص دهد که انجام عمل جراحي براي بيمار ضروري نمي‌باشد.
