شکستگی ساکروم

 شکستگی ساکروم در ناحیه لگن یکی از شدیدترین شکستگی های سیستم اسکلت بدن و یکی از آسیب های مهم لگن خاصره و حلقه لگنی است. علت این شکستگی در ناحیه لگن معمولا وارد شدن ضربات با انرژی بالا به بدن مانند تصادف وسایل نقلیه و سقوط از ارتفاع است. ساکروم یا استخوان خاجی استخوانی مثلثی شکل در پشت لگن خاصره است که در بین دو استخوان بی نام قرار گرفته است.

درمان

شکستگی ساکروم در ناحیه لگن ممکن است در افراد مسن به دنبال سقوط اتفاق بیفتد. در این حالت، درمان اولیه شامل استراحت در بستر است تا زمانی که درد بیمار از بین برود. معمولاً در این موارد، درد شکستگی پس از چند روز کاهش می‌یابد. پس از کاهش شدت درد لگن، بیمار می‌تواند با استفاده از واکر یا دو عصای زیر بغل حرکت کند. درد بیماران معمولاً پس از سه هفته کاملاً رفع می‌شود و در این زمان، بیمار می‌تواند بدون استفاده از واکر یا عصای زیر بغل، به طور مستقل حرکت کند.

درمان شکستگی ساکروم با عمل جراحي

در مواردی که شکستگی در افراد جوان و بدنبال ضربات با انرژی بالا ایجاد شده است، درمان در غالب اوقات عمل جراحی است. امروزه استفاده از کشش در درمان شکستگی های ساکروم جایی ندارد. از کشش و وزنه فقط در یکی دو روزی که بیمار برای عمل جراحی آماده می شود استفاده می گردد. درمان با کشش و وزنه نه تنها نمی تواند شکستگی ساکروم را جااندازی کند بلکه موجب بروز عوارض زیادی برای بیمار می گردد.

بهترین زمان برای انجام عمل جراحی شکستگی ساکروم، 5-3 روز اول پس از وقوع شکستگی است. انجام جراحی بعد از سه هفته بسیار مشکل و گاهی عملاً غیر ممکن است، بنابراین عمل جراحی باید هر چه زودتر انجام شود. با توجه به اهمیت این مسائل، بهتر است که عمل جراحی فقط در مراکز فوق تخصصی انجام شود.

گزگز و خواب رفتگی پاها بعد از شکستگی ساکروم معمولاً به علت آسیب ریشه‌های عصبی است که از ساکروم خارج می‌شوند و در هنگام شکستگی آسیب می‌بینند.

مراقبت های بعد از عمل جراحي

بعد از جراحی،  نیاز به سه ماه زمان برای جوش خوردن دارد. تا قبل از سپری شدن این زمان بیمار می تواند به کمک واکر و یا عصای زیر بغل راه برود و راه رفتن بدون کمک بعد از سه ماه و با دستور پزشک معالج مقدور است.

عوارض 

شکستگی‌های ساکروم، مانند هر شکستگی دیگری، ممکن است با عوارضی همراه باشد که شامل بد جوش خوردن، عدم جوش خوردن، کوتاه شدن اندام تحتانی، آسیب‌های عصبی و عروقی، مشکلات سیستم ادراری و تناسلی، خونریزی شدید لگنی و دیگر عوارض می‌شود.

منبع:ايران  ارتوپد