هر انسان معمولاً ۲۶ مهره در ستون فقرات دارد. مهره‌ها به وسیله صفحات انعطاف پذیری به نام دیسک بین مهره‌یی از یکدیگر جدا می شوند.
در واقع هر فرد در حالت طبیعی دارای پنج دیسک در ناحیه کمر است، بنابراین وجود دیسک کمر بیماری محسوب نمی‌شود. در دیسک کمر جداری به نام «آنالوس» وجود دارد.
زمانی که آنالوس ضعیف شده و محتویات داخل دیسک به نام «نوکلئوس» به سمت بیرون بیاید با تحریک شیمیایی یا فشار مستقیم ریشه‌های عصبی دردناک شده و بیمار در پا و کمر احساس درد می‌کند؛ بنابراین وقتی جدار دیسک ضعیف شود مردم به اصطلاح می‌گویند که این فرد دیسک دارد اما به طور علمی دیسک این افراد آسیب دیده و خراب شده است.
«فتق دیسک کمری» که در اصطلاح عامه به عنوان «دیسک کمر» از آن یاد می‌شود، عارضه‌ای است که در اثر بیرون زدگی یا فتق دیسک کمر از قسمت خلفی و در نتیجه فشار بر نخاع یا ریشه های عصبی نخاع بروز کرده و سبب ایجاد درد در ناحیه کمر به پاها می‌شود.
درمان‌های رایج ضایعات دیسک کمر طی سال‌های گذشته، شاهد تحولات شگرفی بوده است؛ به طوری که از شکافتن کمر بیمار در حین جراحی به ایجاد تنها یک سوراخ چند میلی‌متری برای درمان دیسک کمر رسیده است.
اکنون متخصصان ایرانی هم، موفق به اجرای جدید‌ترین روش درمان ضایعات دیسک کمرشده‌اند. این روش درمانی که به نوعی اولین عمل جراحی دیسک کمر به روش فورامینوسکوپی در کشور محسوب می‌شود.
در این روش بر خلاف شیوه‌های معمول که با ایجاد یک شکاف از پشت با انجام جراحی نسبت به درمان عارضه اقدام می‌شود، برای رسیدن به دیسک تنها سه میلی‌متر برش از ناحیه پهلو ایجاد می‌شود و محل ورود به فضای نخاع، همان محل خروج عصب ( فورامن) است.
از مزیت‌های مهم این روش این است که جراحی فقط با کمک بی حسی موضعی و با ایجاد یک سوراخ سه میلی‌متری در پهلوی بیمار آغاز می‌شود؛ بنابراین بیمار یک ساعت پس از عمل می‌تواند به زندگی روزمره خود بازگردد و دیگر این که فرد درگیر عوارض بیهوشی نمی‌شود. “
از جراحی استفاده از دستگاه اندوسکوپ به جای روش‌های جراحی مرسوم است.
استفاده از این روش برای هر نوع فتق دیسک بین مهره‌یی و تحت هر شرایطی امکان پذیر است، این روش به دلایلی برای سه گروه از بیماران به شدت توصیه می شود؛ یکی بیمارانی که به دلیل شرایط کاری شان نمی توانند بعد از جراحی استراحت کنند مثل ورزشکاران حرفه‌یی، مدیران و فعالان مشاغل حساس مانند پزشکان، دندانپزشکان، خلبانان و دیگر بیماران با بیماری زمینه‌یی مانند دیابت، ام اس، سرطان‌ها، پرفشاری خون و بیماران قلبی و گروه سوم افراد مسن که به هر دلیلی بیهوشی برای آنها مضر یا خطرناک است.
