کاربرد لیزرتراپی
جدیدترین دستگاه لیزر تراپی پرتوان برای درمان بیماری های اسکلتی و عضلانی
۱- بکارگیری لیزر به عنوان چاقوی جراحی
۲- بکارگیری لیزر به عنوان وسیله تشخیص
۳- بکارگیری لیزر به عنوان روش تسکین و درمان
گستردگی و فراوانی کاربردهای لیزر بیشتر مدیون پهنه بینابی، طول موج‌های آن، ویژگی‌ها و خواص پرتو لیزر و نیز توان خروجی قابل تنظیم آن می‌باشد. از آنجا که هر یک از مواد فعال بکار گرفته شده در لیزر قادرند یک و یا چند طول موج مشخص را تولید کنند لذا، هر یک از آنها با توجه به خصوصیات لیزر مانند توان خروجی، رفتار زمانی، کوچکی و یا بزرگی پرتو لیزر می‌توانند یک کاربرد مشخص پزشکی را به همراه داشته باشند.
بکارگیری این نوع لیزرها در بسیاری از موارد درمان، سبب شده است که بیمار نیازی به عمل جراحی نداشته باشد. به همین خاطر عده‌ای از پزشکان و متخصصین، از لیزرهای تراپی با نام چراغ علاءالدین نام می‌برند
به عنوان مثال وسیله‌ای مانند لیزر گازکربنیک یک کاندید مناسب به عنوان چاقوی جراحی است، اما این لیزر وسیله مناسبی برای تشخیص بیماری نمی‌باشد.
به هر ترتیب آنچه در این بخش تاکید بیشتری روی آن داریم، بکارگیری لیزر به عنوان تسکین درد و درمان بدون استفاده از داروهای پزشکی است. این نحوه درمان را در فرهنگ پزشکی اصطلاحا لیزرتراپی و این نوع لیزرها را لیزریهای کم توان و یا لیزرهای با شدت پایین می‌نامند.
عوارض لیزر تراپی
از دید بسیاری از مردم حتی در این زمان لیزر چیزی جدید و خطرناک می باشد به این علت که ماهیت واقعی لیزر را نمی شناسند و یا به علت جدید بودن این روش آن را با اشعه رادیواکتیو اشتباه می گیرند. در لیزرهای فیزیوتراپی در صورتیکه اصولی و با دوز مناسب استفاده شوند فاقد عارضه جانبی بوده و هیچ خطری برای انسان ندارد.
فرایند لیزر تراپی
چنانچه جهت بیمار لیزر درمانی تجویز شود یا توسط پزشک معالج خود جهت لیزر درمانی ارجاع گردد، پس از معاینه و تعیین پروتکل مناسب و برنامه درمانی، جلسات لیزر درمانی شروع می کرد. زمان هر جلسه بین ۳۰-۵ دقیقه بسته به نوع لیزر و محل و علت مراجعه بیمار می تواند متفاوت باشد.
