سندروم تونل کارپال : پیشگیری، تشخیص و درمان

تشخیص

هنگامی که فردی به پزشک مراجعه می کند و از بی حسی در مچ دست و انگشتان دست شکایت می کند، پزشک به بروز بیماری سندروم تونل کارپال  شک کرده و آزمایشات زیر را انجام می دهد:

– گرفتن شرح حال کامل از بیمار

– پزشک می خواهد که فرد جسمی را بگیرد و یا حمل کند.

– ضربات ملایم روی عصب مدیان در مچ دست زده می شود.

– از بیمار می خواهد برای 60 ثانیه ساعدش را به طور افقی در هوا نگه دارد، یا از پشت دو دست را به هم می چسباند و مچ دست خود را به سمت جلو خم کند. ممکن است در اثر آن مشکلاتی مانند بیحسی، سوزن سوزن شدن و یا ضعف در دست بیمار به وجود آید.

– پزشک به کف دست و بر روی عصب دست تا 30 ثانیه فشار وارد کند و نتایج حاصل از آن را بررسی می کند.

– الکترومیوگرافی

– سرعت هدایت عصبی

– عکسبرداری با اشعه ایکس : این آزمایش برای رد و یا اثبات مشکلاتی مانند ورم مچ دست انجام می گیرد.

پیشگیری

– اجتناب از فشار مکرر و مداوم روی مچ دست

– تغییر کارهایی که زیاد با دست سر و کار دارد، مثلا زمان استفاده از مچ دست در طول انجام کار باید کنترل شود و یا از وسایل و تجهیزاتی که در این امر به ما کمک می کنند باید استفاده کرد.

– استفاده از موادغذایی مناسب مانند مصرف زردچوبه (ضد التهاب)

درمان

هدف از درمان سندروم  تونل کارپال  برداشتن فشار از روی عصب مچ دست است :

– کاهش استفاده از دست یا تغییر شیوه استفاده از آن

– استفاده از آتل و یا وسیله ای برای کاهش حرکت دست

– انجام ورزش های مخصوص مچ دست

– مصرف دارو

– عمل جراحی مچ دست

توصیه می شود که برای پیشگیری از ابتلا به سندروم تونل کارپال موارد زیر را رعایت کنید:

1- کسانی که استعداد ژنتیکی ابتلا به این بیماری را در خانواده و یا نزدیکانشان دارند، باید مراقب این بیماری باشند.

2- همچنین اگر شغلی دارید که امکان ابتلا به این بیماری را زیاد می کند، نیز باید مورد چکاپ سالیانه توسط پزشک قرار بگیرید.

3- در صورت احساس هر گونه سوزش و ناراحتی در دست و یا مچ دست، آن را مهم تلقی کنند و به پزشک مراجعه کنند تا اگر در مراحل اولیه بیماری هستند، سریعا اقدامات درمانی برایشان انجام گیرد.

منبع: ایران سیتی