فتق دیسک کمر اغلب در نتیجه سایش تدریجی در اثر بالا رفتن سن و ایجاد شکاف هایی که در اثر تغییر شکل دیسک ها رخ می دهد، ایجاد می شود. با افزایش سن ، دیسک های ستون فقرات مقداری از محتوای آب موجود در بافت خود را از دست می دهند و این امر سبب کاهش انعطاف پذیری شده و آنها را مستعد ترک خوردگی یا شکستن حتی با کوچکترین فشار یا پیچ خوردگی می سازد.
اغلب افراد مبتلا دلیل مشخصی برای بیماری خود نمی یابند. گاهی اوقات فشار به عضلات کمر برای بلند کردن اشیا بزرگ و سنگین ، به جای روش صحیح آن یعنی استفاده از پاها و عضلات ران می تواند سبب فتق دیسک کمر شود.همچنین پیچ خوردگی و دوران حین بلند کردن اشیا نیز می تواند از علل دیگر آن باشد. دلیل دیگر که البته به ندرت اتفاق می افتد ضربه به کمر است مثلا افتادن روی زمین از ناحیه کمر.
چندین عامل می توانند شما را مستعد ابتلا به فتق کمر سازند:
- سن: فتق دیسک کمر در سنین میانسالی به خصوص 35 تا 45 سالگی شایع است که مرتبط با تغییر شکل دیسک ها در اثر بالا رفتن سن است.
- کشیدن سیگار: استفاده از تنباکو ریسک ابتلا به فتق دیسک کمر ر افزایش می دهد و دلیل آن هم کاهش سطح اکسیژن در خون شما و در نتیجه محرومیت بافت های بدن از مواد مغذی حیاتی است.
- قد: بلند قد بودن ریسک ابتلا به این بیماری را افزایش می دهد. به نظر می رسد مردان بلندتر از 180 و زنان بلندتر از 170 سانتیمتر ریسک بالاتری خواهند داشت.
مشاغلی که به کمر فشار می آورند: افرادی که به دلیل شغل خود مجبور به بلند کردن ، هل دادن ، کشیدن اشیا سنگین یا خم شدن و چرخش مداوم بدن خود هستند مستعد ابتلا به این بیماری می باشند همچنین مشاغلی که فرد در آن مدت طولانی به صورت نشسته یا ایستاده بدون حرکت قرار می گیرد.
فیزیوتراپی دیسک کمر
در اکثر موارد دیسک کمر، با روش های غیر جراحی درمان می شود. یکی از این روشهای غیر جراحی فیزیوتراپی است. فیزیوتراپی، فراهم کننده خدماتی می‌باشد که حداکثر حرکت و توانایی عمل (Movement and functional ability) را در طول دوران زندگی افراد حفظ می کند. فیزیوتراپی شامل ارایه خدماتی است که حرکت و عملکرد قسمت هایی از بدن که توسط فرآیند پیری یا صدمات و بیماریها، مورد تهدید قرار می‌گیرند را حفط می کند و بنابراین می تواند در درمان دیسک کمر موثر باشد و توانایی های بیماران مبتلا به دیسک کمر را باز گرداند.
فیزیوتراپی به شناسایی و افزایش پتانسیلهای حرکتی برای بهبود، پیشگیری (Prevention)، درمان و نوتوانی در بیماران مبتلا به دیسک کمر می‌پردازد. فیزیوتراپی شامل اثرات متقابل فیزیوتراپیست، بیمار و خانواده آنها و یا سایر افرادی که از بیمار مراقبت می‌کنند، بر یکدیگر می‌باشد، تا بتوانند پتانسیلهای حرکتی بیمار را ارزیابی کرده و به بهبود بیمار کمک کنند.
دیدگاه منحصر به فرد فیزیوتراپیست از بدن و نیازها و پتانسیلهای حرکتی آن برای رسیدن به تشخیص و استراتژی درمانی نقش اساسی دارد و تثبیت کننده هر موقعیتی می‌باشد که در آن خدمات ارایه می‌شود. این شرایط با توجه به هدف فیزیوتراپی در بهبود سلامت، پیشگیری، درمانی و بازتوانی، متغیر است.
منبع: پزشک شما، دکتر پیریایی
