فهرست مطالب
ماهیت فیزیوتراپی
فیزیوتراپی، فراهم کننده خدمات برای مردم و جمعیتها میباشد تا حداکثر حرکت و توانایی عمل(Movement and functional ability) را در طول دوران زندگی حفظ نماید ویا توسعه داده و به حال اول بر گرداند. فیزیوتراپی شامل ارایه خدماتی است به حرکت و عملکرد فرد میباشد که توسط فرآیند پیری یا صدمات و بیماریها، مورد تهدید قرار میگیرند. حرکت(Movement) کامل و کارامد در قلب چیزی قرار دارد که از آن به عنوان سلامتی نام برده میشود.
فیزیوتراپی به شناسایی و افزایش پتانسیلهای حرکتی برای بهبود، پیشگیری(Prevention)، درمان و نوتوانی، میپردازد. فیزیوتراپی شامل اثرات متقابل فیزیوتراپیست، بیمار وخانواده آنها و یا سایر افرادی میباشد که از بیمار مراقبت میکنند، بر یکدیگر میباشد، تا بتوانند پتانسیلهای حرکتی بیمار را ارزیابی کرده و در ایجاد اهداف مورد نظر همه با استفاده از دانش و مهارتهای ممتاز فیزیوتراپیست به توافق برسند.
دیدگاه منحصر به فرد فیزیوتراپیست از بدن و نیازها و پتانسیلهای حرکتی آن برای رسیدن به تشخیص و استراتژی درمانی نقش اساسی دارد و تثبیت کننده هر موقعیتی میباشد که در آن خدمات ارایه میشود. این شرایط با توجه به هدف فیزیوتراپی در بهبود سلامت، پیشگیری، درمانی و بازتوانی، متغیر است.
ماهیت فرایندهای فیزیوتراپی
فیزیوتراپی، خدمتی است که تنها توسط و یا با هدایت و نظارت یک فیزیوتراپیست صورت میگیرد وشامل : بررسی، تشخیص، برنامه ریزی درمانی، مداخله و ارزیابی میباشد.
بررسی (Assessment)
شامل معاینه (Examination) انفرادی و گروهی نقصهای بالقوه یا بالفعل، محدودیتهای عملکردی، ناتواناییها، یا سایر مشکلاتی که توسط گرفتن تاریخچه، غربالگری و همچنین با استفاده از آزمایشات خاص و اندازه گیری و ارزیابی نتایج معاینات از طریق انالیز آنها در چهارچوب یک فرایند منطقی بالینی میتوان به آن پی برد.
تشخیص (Diagnosis)
از معاینات و ارزیابی آنها بدست میآید و بیانگر نتیجه حاصل از فرایند منطقی بالینی میباشد. تشخیص ممکن است به صورت نقص حرکتی بیان شود یا شامل دستههای مختلفی از آسیبها، محدودیتهای حرکتی، توانائیها/ ناتوانیها یا سندرمها باشد.
برنامه ریزی (Planning)
با تعیین نیاز به مداخله آغاز میشود و معمولا به ایجاد برنامهای برای مداخله ختم میشود که شامل اهداف نهایی قابل اندازه گیری که با بیمارخانواده یا فردی که از وی مراقبت میکند، قابل بحث میباشد.
مداخلات (Intervention)
انجام میشوند و برای رسیدن به اهداف توافق شده تغییر میابند و میتواند شامل :درمان با دست، بهبود حرکتی، استفاده از وسایل فیزیکی، مکانیکی و الکتریکی-درمانی، آموزش عملکرد، فراهم کردن وسایل کمکی و نحوه استفاده از آنها، راهنمایی و ارایه مشورت به بیمار، مستند سازی، هماهنگی و ارتباطات باشد. مداخلات همچنین ممکن است با هدف پیشگیری از آسیبها، محدودیتهای حرکتی، ناتوانیها یا صدمات صورت گیرند که در این صورت شامل بهبود و حفظ سلامتی، کیفیت زندگی و توانایی در تمام سنین و جمعیتها میباشد.
ارزیابی(Evaluation)
مستلزم انجام مجدد معاینات با هدف ارزیابی نتایج حاصل میباشد.
ویژگیهای فیزیوتراپی
۱- دیدگاه بیمار نگر ۲- غیر تهاجمی ۳- دیدگاه سلامت نگر ۴- کلی نگر(کلنگری)
فیزیوتراپی(پیشگیری، درمان و توانبخشی)
فیزیوتراپی تا سال ۱۹۴۵ میلادی به علت نبود فیزیوتراپیست و وجود فقط تکنسین فیزیوتراپی و فعالیت در بخشهای بازپروری و بازتوانی قسمتی از توانبخشی بودهاست ولی بعد از سال ۱۹۴۵ میلادی و بوجود آمدن فیزیوتراپیست مدرن شامل درمان و توانبخشی شد و بعد از سال ۲۰۰۰ میلادی با عناوین دکترای حرفهای فیزیوتراپی شامل پیشگیری، درمان و توانبخشی شدهاست.واقعیت این است فیزیوتراپی به خاطر دیدگاههای جدید خود در حال ترک حیطه توانبخشی است.اکنون فیزیوتراپی بعنوان عضوی در انواع گروههای Multidisciplinary شناخته میشود.
منبع : دانشنامه ی آزاد ویکی پدیا ، بیتوته