آدرس: جنوب به شمال خیابان ولیعصر، نرسیده به مطهری، کوچه حسینی راد، پلاک 34

نوبت دهی مرکز : 88801800 – 021

عوارض شکستگی و درمان آنها

اندام‌های بدن بدون حرکت بسیار ناکارآمد هستند و عامل حرکت در هر اندام، عضلات آن هستند. عضلات اندام‌ها در زمان درمان شکستگی بسیار آسیب‌پذیر هستند و ممکن است ضعیف شوند. ضعف عضلات می‌تواند به وسیله مکانیسم‌های مختلفی ایجاد شود.

به عنوان مثال، فرض کنید یک بیمار شکستگی ناحیه آرنج را تحت درمان با گچ قرار گرفته است. در طول مدتی که اندام وی در گچ بی‌حرکت باقی می‌ماند، عضلات بازوی وی فعالیتی ندارند و طبیعی است که پس از مدتی کم‌تحرکی، ضعیف شوند. این ضعف البته تا زمانی که اندام بیمار در گچ قرار دارد، خود را نشان نمی‌دهد، اما بعد از اینکه اندام از گچ خارج شد، بیمار متوجه کاهش قدرت بازوی خود نسبت به قبل از شکستگی می‌شود.

یک بیمار دیگر را در نظر بگیرید که بعد از شکستگی ساق، تحت عمل جراحی با استفاده از میله داخل استخوان قرار گرفته است. این بیمار به علت احساس درد بعد از جراحی، توصیه‌های پزشک معالج را نادیده گرفته و مچ پایش را حرکت نمی‌دهد. طبیعتاً پس از مدتی، عضلاتی از ساق که مچ پا را حرکت می‌دهند، به علت عدم فعالیت، ضعیف می‌شوند. این ضعف به ویژه زمانی خود را نشان می‌دهد که بیمار بعد از جوش خوردن محل شکستگی، می‌خواهد روی پای آسیب دیده ایستاده و حرکت کند، اما به علت ضعیف شدن عضلات، این کار برایش مشکل می‌شود. بنابراین، یکی از معیارهای درمان موفق شکستگی، حفظ قدرت عضلات اندام آسیب‌دیده در حد قبل از آسیب است.

یکی از پیش‌نیازهای حیاتی برای بهبود کامل عملکرد اندام مصدوم، جوش خوردن کامل شکستگی است. اگر استخوان شکسته به طور کامل جوش نزده باشد، احتمال کمی وجود دارد که اندام بتواند به عملکرد قبلی خود بازگردد.

عناصر دیگری همچون اعصاب و عروق نیز در اندام حیاتی هستند و نیازمند حفظ عملکرد صحیح آنها برای حفظ کارایی اندام است. در صورت آسیب دیدن این عناصر به علت ضربه اولیه یا لبه تیز شکستگی، لازم است که به درستی درمان شوند تا اندام بتواند عملکرد طبیعی خود را از سر بگیرد.

زمان لازم برای جوش خوردن شکستگی نیز اهمیت دارد. یکی از اهداف اصلی درمان یک اندام مصدوم، بازگرداندن عملکرد آن به حالت طبیعی در کوتاه‌ترین زمان ممکن است. مدت طولانی درمان ممکن است به بیمار مشکلات زیادی وارد کند، از جمله بار مالی بالا و فشارهای روحی ناشی از استراحت طولانی در خانه و از دست دادن فعالیت‌های روزمره.

به همین دلیل، روش‌های درمانی در چند دهه اخیر تغییر کرده‌اند و به روش‌هایی که به بیمار امکان بازگشت سریع‌تر به فعالیت‌های روزمره را می‌دهند، جای داده شده‌اند.

منبع: ایران ارتوپد

مقالات مرتبط

مشاوره رایگانمشاوره رایگان