علل آرتروز زانو
سن : با بالا رفتن سن آرتروز هم بیشتر می شود. می توان گفت ساییدگی مفصلی جزئی طبیعی از روند پیری است که در همه انسان ها با افزایش سن ایجادمی شود ولی سن شروع آن در انسان های مختلف متفاوت است.
ژنتیک : در بعضی انسان ها به طور ژنتیکی و خانوادگی استعداد بروز آرتروز بیشتر است.
چاقی : ساییدگی مفاصل ران و زانو در افراد چاق بیشتر و زودتر ایجاد می شود و این به علت نیروهای زیادی است که در افراد چاق به علت نیروی وزن به مفصل وارد شده و موجب تخریب زودرس آن می شود.
جنس : آرتروز در زنان بیشتردیده می شود.
آسیب قبلی به مفصل : عفونت های قبلی در مفصل، شکستگی هایی که قبلا در مفصل ایجاد شده است، آسیب های لیگامانی که بر اثر حوادث قبل در مفصل به وجود آمده و مفصل را ناپایدار کرده اند و یا تغییر شکل استخوان های اطراف مفصل می توانند موجب تشدید بروز آرتروز شوند.
درمان موثر در بهبود آرتروز زانو
بیماری آرتروز شروعی تدریجی و سیری پیشرونده دارد و سال به سال شدیدتر میشود. اولین علامت آرتروز زانو درد مفصل است. این درد با فعالیت بدنی بدتر شده و با استراحت بهتر میشود. هنگام بیدار شدن از خواب، بیمار احساس میکند مفاصل او سفت شده و پس از ۵ تا ١٠ دقیقه این حالت از بین میرود. با پیشرفت بیماری آرتروز به مرور زمان دامنه حرکات مفصل گرفتار کم و کمتر شده و ممکن است مفصل خشک و بیحرکت (انگیلوز) شود. البته فیزیوتراپی میتواند این محدودیت حرکات را پیشگیری و درمان کند. گاهی مایع در مفصل مبتلا به آرتروز تجمع پیدا میکند.آرتروز ستون فقرات ممکن است به نخاع یا اعصاب نخاعی فشار وارد آورد و مشکلاتی را برای بیمار بوجود آورد.
آرتروز یک بیماری پیشرونده و مزمن است و بهبودی قطعی ندارد، اگر بیمار چاق است توصیه میشود وزن خود را کم کند تا فشار روی زانوها و مفصل لگن کمتر شود. علاوه بر آن کارهای زیادی برای بیمار مبتلا به آرتروز میتوان انجام داد و همکاری بیمار در همه موارد بسیار اهمیت دارد. برای مثال:
فیزیوتراپی سبب جلوگیری یا معالجه محدودیت حرکتی و تقویت عضلات اطراف مفصل میشود. با تقویت عضلات، مفصل ثبات بیشتری پیدا کرده و مشکلات بیمار کمتر میشود.
برای تسکین درد علاوه بر استراحت نسبی، میتوان استامینوفن به مقدار یک تا ٢ قرص، ٣ تا ۴ مرتبه در روز (حداکثر ٨ قرص در روز) مصرف نمود. البته مصرف طولانی مدت استامینوفن عوارض خطرناک کلیوی دارد ولی روی معده اثر بدی ندارد. اگر درد بیمار با استامینوفن بهتر نشد، از آسپرین یا داروهای مشابه آن مانند دیکلوفناک، ایبوپروفن، ایندومتاسین، ناپروکسن و غیره میتوان استفاده کرد. البته این داروها بهتر است تحت نظر پزشک متخصص آرتروز مصرف شود. چرا که عوارض گوارشی دارند و چنانچه برای مدتهای طولانی و خودسرانه مصرف شوند، میتوانند عوارض کلیوی هم بوجود آورند. چاقی سبب تشدید آرتروز زانوها و لگن میشود.راه رفتن زیاد و بالا و پایین رفتن از پله ها آرتروز زانو و لگن را بدتر میکند.گرم کردن مفصل مبتلا به آرتروز به طور موقت درد آن را کم میکند.آرتروز واکسن ندارد.
منبع : طب فیزیک و توانبخشی دکتر فروغ ، دکتر مغاری
