علائم و عوارض کیست مچ دست (گانگلیون)

در مچ دست به طور طبیعی کیستی وجود ندارد.

گانگلیون یا کیست سینوویال مچ دست شایع ترین توده خوش خیم دست است.

کیست سینوویال بافت شبیه یک کیسه است که در درون آن مایع غلیظی وجود دارد. این مایع همان مایع مفصلی است که مدتی در درون کیست مانده و غلیظ شده است. جدار کیست هم بافتی شبیه کپسول مفصلی مچ دست است.

محل کیست مچ دست

شایع ترین محل گانگلیون پشت مچ دست است. دومین محل شایع کیست مچ دست داخل مچ دست نزدیک شریان رادیال است و سومین محل شایع گانگلیون در قدام و قاعده انگشتان دست می باشد.

گانگلیون های پشت دست معمولا ثاب ، نرم و گرد می باشند.کیست سینوویال در مچ پا و زانو نیز دیده می‌شود. در بند انتهایی انگشتان نیز شایع است.

علائم کیست مچ دست

شایع ترین علامت این کیست که موجب مراجعه بیمار به پزشک برای درمان کیست مچ دست  می شود، وجود یک توده برجسته در پشت مچ دست است.

این توده سطحی نرم و گرد و یکنواخت دارد. گاهی اوقات توده نرم بوده، ولی در اکثر موارد سفت است.

توده ممکن است دردناک باشد و در مواردی درد مچ دست بیمار تظاهر بیشتری از برجسته بودن آن دارد.

از دیگر علائم گانگلیون فشار آن به اعصاب مچ دست است. این فشار می تواند موجب فلج عصب و بروز علائمی مانند بی حسی یا گزگز کند.

از دیگر علائم گانگلیون احساس ضعف و ناراحتی در دست است.

کیست با فشار دادن پروخالی نمی گردد و معمولا متحرک نیست.

اکثرا درد کمی ایجاد می کند، ولی کیست هایی که نزدیک عروق و یا اعصاب سطحی باشند می توانند دردهای زیادی که ممکن است انتشاری باشد، ایجاد کنند.

تشخیص کیست ها با معاینه بالینی توسط پزشک می باشد و به ندرت ممکن است برای تشخیص کیست مچ دست نهفته از ام‌آرآی استفاده شود.

عوارض کیست مچ دست

گانگلیونی که از عمق یا کف دست منشاء می گیرد، ممکن است به صورت مکانیکی با اعصاب اولنار و مدیان یا شاخه های آنها در کف دست تداخل کند.

این تداخل منجر به اختلالات حرکتی و حسی در محل توزیع شاخه های درگیر می شود.