علائم و عوارض کیست مچ دست (گانگلیون)

کیست سینوویال یا گانگلیون، یکی از شایع‌ترین توده‌های خوش‌خیم مچ دست است.

این توده‌ها بافتی شبیه به یک کیسه دارند که درون آن مایع غلیظی وجود دارد. این مایع، مایع مفصلی است که ممکن است برای مدتی درون کیست بماند و غلیظ شود. دیواره کیست نیز شبیه به کپسول مفصلی مچ دست است.

محل کیست مچ دست

محل شایع بروز گانگلیون پشت مچ دست است، اما این کیست مچ دست می‌تواند نزدیک شریان رادیال داخل مچ دست و همچنین در قدام و قاعده انگشتان دست نیز ظاهر شود. گانگلیون‌های پشت دست معمولاً ثابت، نرم و گرد هستند. همچنین، کیست سینوویال در مچ پا، زانو و بند انتهایی انگشتان نیز دیده می‌شود.

علائم کیست مچ دست

کیست سینوویال، یا گانگلیون، یکی از شایع‌ترین توده‌های خوش‌خیم مچ دست است که ممکن است باعث مراجعه بیمار به پزشک برای درمان کیست مچ دست شود. علامت شایع این کیست، وجود یک توده برجسته در پشت مچ دست است که سطحی، نرم و گرد و یکنواخت است. این توده گاهی نرم بوده ولی در اکثر موارد سفت است.

توده ممکن است دردناک باشد و در برخی موارد، درد مچ دست بیشتر از برجستگی توده است. از دیگر علائم گانگلیون، فشار آن به اعصاب مچ دست است که ممکن است باعث فلج عصب و بروز علائمی مانند بی حسی یا گزگزی شود. همچنین، احساس ضعف و ناراحتی در دست نیز از دیگر علائم این کیست است.

کیست سینوویال با فشار دادن پروخالی نمی‌گردد و معمولاً متحرک نیست. اکثراً درد کمی ایجاد می‌کند، اما کیست‌های نزدیک عروق و یا اعصاب سطحی ممکن است دردهای زیادی که ممکن است انتشاری باشند، ایجاد کنند.

تشخیص کیست مچ دست با معاینه بالینی توسط پزشک انجام می‌شود و به ندرت ممکن است برای تشخیص کیست مچ دست نهفته از ام‌آرآی استفاده شود.

علت اصلی بروز کیست سینوویال مشخص نیست، اما فشار طولانی مدت بر مفصل مچ دست می‌تواند این کیست را ایجاد کند. همچنین، آسیب به مفصل و یا عفونت می‌تواند عامل بروز این کیست باشد.

درمان کیست سینوویال مچ دست شامل تخلیه مایع درون کیست با استفاده از سوزن، جراحی برای برداشتن کیست و یا استفاده از روش‌های طبیعی مانند طب سوزنی و تغذیه است. در صورتی که کیست دردناک باشد و به فشار آن به اعصاب و عروق مچ دست منجر شود، جراحی برای برداشتن کیست توصیه می‌شود.

عوارض کیست مچ دست

گانگلیونی که از عمق یا کف دست منشاء می گیرد، ممکن است به صورت مکانیکی با اعصاب اولنار و مدیان یا شاخه های آنها در کف دست تداخل کند.

این تداخل منجر به اختلالات حرکتی و حسی در محل توزیع شاخه های درگیر می شود.