زانوی ضربدری
زانوی ضربدری نوعی تغییر شکل زاویه ای در اندام تحتانی است که معمولاً در طول دوران کودکی بین سنین ۲ تا ۶ سال دیده می شود. در این عارضه خط زانو با ران و مچ پا در یک امتداد نیست. در وضعیت طیبعی اگر شخص زانوها را به هم نزدیک کند می تواند قوزک های داخلی پا را هم بهم نزدیک کند. بنابراین زانوی ضربدری زمانی است که زانوهای کودک به هم نزدیک شده در حالی که قوزک های پای او از هم دور شده اند.
علائم و نشانه های زانوی ضربدری
هنگامی که کودک راست می ایستد ضربدری بودن زانوهایش را می توان به آسانی تشخیص داد. اگر زانوها باهم تماس داشته باشند و قوزک ها از هم دور شده باشند زانوی ضربدری وجود دارد علاوه بر این هریک از نشانه های زیر می تواند از علائم زانوی ضربدری باشد:
- وجود درد در قسمت قدامی و داخلی زانو
- تمایل کشکک ها به خارج و احتمال دررفتگی آنها
- بیش از حد بودن زاویه زانو( زاویة والگوس زانو )
- وجود نوعی الگوی راه رفتن دورانی هنگام گام برداشتن
علل و عوارض زانوی ضربدری
این حقیقت که در کودک تازه به راه افتاده در سنین بین ۲ تا ۶ سال ممکن است بطور فیزیولوژیکی زانوی ضربدری در آنها تشخیص داده شود؛ که البته این وضعیت بصورت زودگذر و طبیعی است. از جمله عوامل بوجود آورنده برای این گروه سنی می توان به خصوصیت شل بودن لیگامت های آنها اشاره کرد که البته این وضعیت با درد و محدودیت عملکردی مواجه نیست با این وجود گاهی اوقات در بعضی از افراد تغییر شکل حفظ و توسعه و تا سن بلوغ ادامه پیدا کند که ممکن است عمل جراحی ضرورت پیدا کند.
از جمله عوامل بوجود آورنده اینگونه تغییر شکل ها می توان به اختلالات ارثی یا ژنتیکی، بیماری های متابولیکی استخوان از قبیل نرمی استخوان یا کمبود ویتامین D، اختلاف در صفحه رشد استخوان های اندام تحتانی( افزایش رشد در قسمت داخلی صفحة رشد نسبت به قسمت خارجی) آسیب دیدگی های مینیسک ، کاهش زاویه بین سر و گردن استخوان ران با تنه، بی قوارگی اسکلت، عفونت، ضربات و چاقی اشاره کرد.
