با رشد جنین، استخوان کتف به طرف مهره‌های پشتی می‌آید و در اکثر موارد به جایی نزدیک به استخوان گردن می‌رسد. اما در موارد نادر، این حرکت اتفاق نمی‌افتد و استخوان کتف در بالای استخوان گردن و مهره‌های پشتی باقی می‌ماند که می‌تواند منجر به تغییر شکل و بالا بودن استخوان کتف شود.
تشخیص بالا بودن استخوان کتف
تشخیص بالا بودن استخوان کتف می‌تواند از طریق بررسی موقعیت استخوان کتف از نظر ارتفاع آن در مقایسه با سمت دیگر مفید باشد. در مواردی که ضایعه خفیف باشد، حرکات اصلاحی می‌تواند مفید واقع شود.
این حرکات عبارتند از:
کشش عضلات کوتاه شده از جمله
- عضلات بالا برنده کتف
- فیبرهای فوقانی عضله ذوزنقه‌ای
- تقویت عضلات پایین برنده کتف می‌شود.
علائم بالا بودن استخوان کتف
- غیر قرینه بودن شانه‌ها که از پشت بهتر مشاهده می‌شود
- کوتاه بودن گردن
- قرار گرفتن کتف بالا
- حضور خار استخوان کتف (به علت چرخش شانه) در زیر الیاف عضله ذوزنقه‌ای و محدودیت در حرکت دور کردن شانه می‌باشد
- این ضایعه ممکن است با ناهنجاری مادرزادی ستون مهره‌های گردن و دنده‌های بالای همراه باشد.
