سكته مغزي
حادثه مغزی – عروقی (cerebro vascular accident) معمولا سکته نامیده میشود. در تعریف به معنای کاهش ناگهانی تامین جریان خون برای مغز است که توسط اختلال در رگهای خونی ورودی مغز بوجود میآید. در نتیجه فقدان اکسیژن سبب میشود که بافت مغز آسیب ببیند یا حتی نابود شود. سکته مغزی در اثر خونریزی مغزی نیز اتفاق میافتد. بیمار ناگهان به حالت اغما و بیهوشی میافتد که ساعتها و روزها ادامه دارد و اغلب با فلج نیمی از بدن و فلج صورت و دفع غیر ارادی ادرار و مدفوع همراه است. سکته مغزی عمومیترین اختلال مغزی و سومین علت مرگ بعد از بیماریهای قلبی – عروقی و سرطان است. این بیماری سبب مرگ حدود نیمی از مبتلایان است و نیمی دیگر زنده میمانند و دچار معلولیت دائمی میشوند.
علایم شایع سکته مغزی
1- سنگینی ناگهانی در اندام یا کرختی و ناتوانی در کنترل عضلات
2- عدم توانایی حرکت دادن بخشی از بدن
3- کاهش هوشیاری
4- عدم توانایی تکلم
5- سردرد و گیجی
6- اختلالات بینایی
7- بیاختیاری مدفوع یا ادرار
درمان سکته مغزی با فیزیوتراپی
سکته مغزی میتواند باعث ضعف یا فلج نیمی از بدن و مشکلات تعادل شود. فیزیوتراپی کمک میکند که تا حد ممکن کنترل ماهیچهها و حرکت فرد به حالت عادی بازگردد.
اگر فرد توانایی جابهجایی نداشته باشد، فیزیوتراپ از وضعیت مناسب آنها در تخت اطمینان حاصل میکند و وضعیت آنها را به طور منظم تغییر میدهد تا از خشک شدن ماهیچهها و مفاصل جلوگیری کند. اگر فردی که دچار سکته مغزی شده است نمیتواند روی تخت یا صندلی بنشیند فیزیوتراپ به او کمک میکند تا تعادل خود را حفظ کند. پس از این مرحله شخص میتواند با کمک بایستد و به آرامی راه برود.
منبع :طب فیزیک و توانبخشی دکتر فروغ ، مرکز جامع اعصاب و روان آتیه
