ستون فقرات انسان شامل 7 مهره گردنی، 12 مهره سینه‌ای، 5 مهره کمری، یک استخوان خاجی و یک استخوان دنبالچه است. بین مهره‌ها موادی غضروفی و ژلاتینی وجود دارد که باعث حرکت آسان مهره‌ها روی هم می‌شود. اگر به علت فشارهای زیاد یا حرکات نامناسب، ماده ژلاتینی وسط غضروف بین مهره‌ها از محل خود بیرون زده و به ریشه‌های عصبی که از سوراخ‌های بین مهره‌ای خارج می‌شوند فشار وارد می‌کند و باعث درد در ناحیه مهره و در مسیر عصب می‌شود. به این ترتیب فرد دچار بیماری می‌شود که اصطلاحاً دیسک کمر نامیده می‌شود.
زمانی که از این بیماران عکسی از ستون فقرات گرفته شود، کاهش فضای مفصلی بین دو مهره کمری مشاهده می‌شود. در تصاویر MRI از کمر این بیماران نیز، بیرون زدگی (پروتروژن) دیسک یا دیسک‌های بین مهره‌ای همراه با تنگ شدن کانال نخاعی دیده می‌شود.
امروزه در اروپا و امریکا، روش‌های درمانی متفاوتی برای این بیماران انجام می‌شود که در 95 درصد موارد شامل استراحت مطلق و استفاده از مسکن‌ها، آب‌درمانی، ماساژ درمانی، طب سوزنی، VAX-D (روش برداشتن فشار از ستون فقرات) و کایروپراکتیک است و طب سوزنی به عنوان یک روش درمانی جایگزین و مکمل، درصد بالایی از بیماران را به طور کامل درمان می‌کند و تنها در 5 درصد موارد، نیاز به جراحی و تکنیک‌های مختلفی مانند برداشتن دیسک بیرون زده، قرار دادن دیسک‌های مصنوعی بین مهره‌ها یا جوش دادن مهره‌ها به یکدیگر و ثابت کردن ستون فقرات وجود دارد.
در سال 1989، سازمان بهداشت جهانی طب سوزنی را به عنوان یکی از روش‌های موثر در درمان بیماری دیسک کمر معرفی کرد. این اقدام به دلیل پرخطر بودن عمل جراحی دیسک کمر و عدم بهبود کافی در بسیاری از موارد بیماری بود. اما طب سوزنی با دو مکانیسم، بهبود دیسک کمر و دیسک‌های سایر نقاط ستون فقرات را فراهم می‌کند.
این دو مکانیسم شامل افزایش سلول‌های دفاعی بدن و مایع بین بافتی اطراف دیسک مبتلا، که منجر به جبران کاهش آب دیسک و افزایش فعالیت بدن برای ترمیم دیسک بین مهره‌ای بیمار می‌شود. همچنین، طب سوزنی با بلوکه کردن رشته عصبی پس سیناپی، درد بیمار را کاهش می‌دهد و به بیمارانی که از درد کمر رنج می‌برند، مزایای فراوانی ارائه می‌دهد.
این روش درمانی، که اگر به طور صحیح و علمی انجام شود، می‌تواند به عنوان یک روش موثر و بی‌عارضه محسوب شود. در هر جلسه درمان، این روش بر تمامی مهره‌های کمری، مهره خاجی و همچنین مفاصل خاجی و لگنی کمر تأثیر می‌گذارد و باعث بهبود و کاهش درد و التهاب در این مفاصل می‌شود. در طول درمان، پزشک نیز از درمان‌های جانبی دیگری مانند “گرما درمانی”، انجام حرکات ورزشی خاص چینی و “ماساژ درمانی” استفاده می‌کند که مجموع این درمان‌ها باعث می‌شود تا بیمار از درد و محدودیت حرکتی رهایی یابد.
با وجود اینکه عمل دیسک کمر به طور کلی محسوب می‌شود، اما هر چه محل عمل وسیع‌تر باشد، عوارض جانبی آن نیز بیشتر خواهد بود و بیمار پس از عمل ممکن است با مشکلات بیشتری روبرو شود.
بر اساس اصول طب سوزنی، بیماری وقتی ایجاد می‌شود که بدن از حالت تعادل خود خارج شود و به عبارت دیگر، در مورد ایجاد دیسک کمر، این اتفاق حادث می‌شود که فرد به علت حرکات یا موقعیت‌های نامناسب از تعادل خارج شود. حال اگر بیماری تحت هر نوع درمانی قرار گرفته و بهبود یابد، باید حرکاتی که موجب بیماری وی شده اند را اصلاح کند. در غیر این صورت، ممکن است مجدداً دچار این بیماری شود. لازم به ذکر است که طب سوزنی در درمان بیماران دیسک کمر هیچ‌گونه عارضه جانبی ندارد.
منبع:دکتر سامان عبدلی
