تونل کارپال، لوله اي در مچ است که عصب مياني در آن قرار دارد . اين عصب به انگشت شست و قسمتي از کف دست که منتهي به اين انگشت مي شود، انگشت اشاره، انگشت مياني و نيمي از انگشت سوم حس مي دهد. وقتي مچ دست در حالت بدي قرار بگيرد، فضاي کافي براي عصب مديان وجود ندارد و به اين عصب فشار وارد مي شود. همچنين وقتي اين لوله ملتهب شود و آسيب ببيند، به عصب هم صدمه وارد مي آيد که باعث سوزش و خارش، کرخ و بي حس شدن، ضعف يا درد در انگشت ها مي شود.
خواب رفتگی مکرر دست ها ، گزگز کف دست ، کاهش قدرت گیرایی و انعطاف انگشتان ، …از نشانه های این سندروم می باشد. اين نشانه های ناخوشايند ممکن است هرکدام از ما را بترساند و ما را درباره استفاده هميشگي از دستانمان نگران کند. بروز طولانی مدت و مداوم این نشانه ها می تواند نشانه ایجاد بیماری تونل کارپال باشد .
لازم نيست حتماً نوازنده پيانو يا يک تايپيست حرفه اي باشيم تا ابتلا به اين بيماري ما را از کار بيکار کند. بلکه به دنبال از بين رفتن قدرت انعطاف انگشتان، غذا خوردن، مسواک زدن و حتي لباس پوشيدن تقريباً غيرممکن مي شود.
هرچند اين عارضه بيشتر در شغل هاي خاصي ديده مي شود، اما اين بيماري فقط مربوط به شاغلان نيست و خانم هاي خانه دار هم بايد مراقب باشند. انجام کارهاي خانه مي تواند باعث به وجود آمدن نشانگان تونل کارپال شود. طبق نتايج مطالعه اي که در سي کشور و سه ايالت کانادا طي يک دوره سي ماهه انجام شده، مشخص شده است 9/15 درصد موارد جديد نشانگان تونل کارپال مربوط به خانم هاي خانه دار بوده است.
طي تحقيقاتی که در این زمینه انجام شد، نشان داده شد که بيشتر افراد در ميانسال دچار اين عارضه مي شوند. 243 نفر از 439 نفر در تحقیق انجام شده، در محدوده سني 40 تا 59 سال بودند. 236 نفر از بيماران نيز خانه دار و آشپز بودند يا بيش از حد کار مي کردند.
جراحي در درمان و بهبود بيماران مفید می باشد . در مطالعه انجام شده،از ميان 177 بيماري که عمل جراحي انجام داده بودند، تنها دو نفر نياز به عمل مجدد داشتند.
منبع: صلحا
