روی هم رفته نحوه ی درمان بستگی به سن بیمار ، محل آسیب دیدگی، وضعیت قطعات شکسته نسبت به یکدیگر ، باز و بسته بودن شکستگی ، تجربه ی پزشک و امکانات او دارد. همانطور که گفته شد هدف نهایی از درمان جوش خوردن کامل آن در وضعیت مطلوب و اعاده کار عضو به بهترین نحو ممکن است. اینکار در بعضی موارد امکان نداشته ولی پزشک در هر حال توانبخشی بیمار را نباید از نظر دور داشته باشد. درزیر دو نمونه از این مطلب را شرح می دهیم.
1- در بیمار مبتلا به شکستگی ران به هر طریق که درمان گردد، علاوه بر جوش خوردن استخوان هدف نهایی براه انداختن بیمار و جلوگیری از محدودیت حرکات زانو می باشد.
اگر پزشک بدون توجه به محدودیت حرکات زانو برای جوش خوردن استخوان ، بیمار را به مدت 4 ماه در گچ اسپیکا بگذارد گرچه شکستگی ممکن است جوش بخورد ولی در نهایت حرکات زانو محدود شده و باعث ناراحتی بیمار می گردد. لذا پزشک باید
روشی را برای درمان بیمار انتخاب کند که این عارضه پیش نیاید.
2- در بیمار مبتلا به شکستگی اولیه مهره کمری یا پاراپلژی ، هدف نهایی جا انداختن استخوان و بی حرکت کردن آن تا جوش خوردن آن به تنهایی نبوده بلکه باید علاوه بر آن با تجویز بریس مناسب و فزیوتراپی بیمار را براه انداخت .
بیماری که در اثر تصادف دچار آسیب شده ممکن است توام با آسیب ضایعات دیگری در سایر قسمتهای بدن داشته باشد. ضمن معاینه ی دقیق بیمار این ضایعات باید تشخیص داده شده و بطور صحیح توسط پزشک متخصص درمان گردند.
بطور کلی بیماری که متعاقب تصادف به بخش سوانح بیمارستان آورده می شود باید اقدامات زیر برایش انجام گیرد:
1-باز کردن مجاری تنفسی: در صورتی که بیمار اختلالی در تنفس داشته باشد باید مجاری تنفسی هرچه زودتر باز گردد تا اکسیژن به مقدار کافی به او برسد. درآوردن دندان مصنوعی ، تمیز کردن ترشحات حلق و دهان ، گذاشتن Airway در صورت لزوم و
بلاخره تراکئوستومی در صورتی که لازم باشد. در صورتی که اشکال تنفسی مربوط به ضایعه ای در قفسه صدری باشد باید هرچه زودتر درمان گردد.
2- جلوگیری از خونریزی: در صورت وجود خونریزی آشکار در هر یک از اندامها با گذاشتن کمپرس موضعی و یا استفاده از تورنیکه و یا اقدامات دیگر خونریزی بند آورده شود.
3- در صورتی که بیمار در حال شوک باشد ، اقدامات لازم برای برطرف کردن شوک باید به عمل آید. بحث درباره ی شوک و درمان آن در قسمتهای دیگر این کتاب آمده است.
4- تسکین درد: بیمار مبتلا به شکستگی از درد نسبتا شدید شکایت دارد که گاه ممکن است باعث شوک بیماران گردد. به این بیماران باید مسکّن قوی داده شود بجز در مواردی که بیمار ضربه ی مغزی و ضایعات شکمی داشته باشد، بهتر است به این
بیماران موروفین و یا مشتقات آن تزریق گردد.
5- گذاشتن اسپلینت(splint): برای بیحرکت کردن عضو شکسته ، سپس اقدام به تهیه ی رادیوگرافیهای لازم برای تشخیص ضایعات می نمائیم .
پس از انجام اقدامات فوق ضمن گرفتن شرح حال دقیق ، معاینه ی فیزیکی کامل از بیمار بعمل آورده و در صورتی که بیمار ضربه ی مغزی ، شکمی ،سینه ای و غیره دارد و با متخصص مربوطه مشاوره بعمل آمده و به درمان می پردازیم.
درباره ی درمان شکستگی ها
پس از گرفتن شرح حال ، معاینه ی فیزیکی و بررسی رادیو گرافی ها تصمیم به درمان می گیریم.
– آیا شکستگی احتیاج به جا انداختن دارد؟
اگر جابجائی نداشته باشد مسلما احتیاج به جا انداختن ندارد. در صورتی که مختصر جابجائی داشته باشد معمولا احتیاج به جا انداختن ندارد بجز در مواردی خاص نظیر شکستگی های داخل مفصل
