دیسک غضروفی است که بین 2 مهره قرار گرفته است و همچون فنری از فشار مهره بالایی کمر به مهره پایینی جلوگیری به عمل میآورد.
دیسک در ناراحتیهای مختلف به خاطر ورزش، چاقی، تصادفات، موارد مادرزادی، جابهجایی مهرهها، آرتروز و بالا بودن سن، خاصیت ارتجاعی خود را از دست میدهد و مقدار آب موجود در آن کم و ارتفاعش کاهش مییابد و در نتیجه دو مهره به هم نزدیک میشوند.
این ساختار باعث جلوگیری از افتادن دیسک در نخاع و فشار روی اعصاب و در نهایت جلوگیری از اختلال اعصاب و فلج قسمتی از عصب میشود.
علائم کمر درد مزمن
کمر دردهای مزمنی نزدیک 55 درصد افراد جامعه را شامل میشود.
بیماری سن خاصی ندارد و میتوان زمان شروع آن را از 18 سالگی ذکر کرد. شایان ذکر است در میان ورزشکاران، اسبسواران، بازیکنان فوتبال، بارفیکس، خرک، بادی بیلدینگ، کشتی و وزنهبرداران بیش از سایرین گرفتار بیماری کمر درد مزمن میشوند.
کمر درد مزمن با ورزشهای مختلف آبدرمانی، فیزیوتراپی، الکتروتراپی و… قابل درمان هستند. اگر این روشهای درمانیکمر درد مزمن پس از 3 الی 4 ماه کارساز نباشد باید تصمیمات دیگری برای آن اندیشیده شود.
کمر درد مزمن و گرفتاری مهرههای 4 و 5 باعث فشار به عصب و کشیدهشدن بیماری به یک پا و گاهی تا زانو و انگشتان پا از علایم محسوس در دیسک کمر است.
با عدم درمان به موقع بیماری کمر درد مزمن به مرور زمان آب دیسک کم و کمتر میشود و فتقی که جلو افتاده، پس از گذشت زمانی، پاره میشود و محتویات آن به روی نخاع میافتد ولی با بهکارگیری تکنیک های جدید در بیماری کمر درد مزمن 90 درصد از بیماری قابل درمان میشود.
بهترین توصیه
با ورزش و تغذیه سالم میتوان از بروز بیماری کمر درد مزمن پیشگیری کرد، چرا که همیشه پیشگیری بهتر از درمان است.