درمان شکستگی سوپراکندیلر

شکستگی سوپراکندیلر در ناحیه آرنج میتواند مشکلات بالقوه زیادی برای بیمار ایجاد کند و نیاز به درمان مناسب، دقیق و به موقع دارد.به عنوان اولین اقدام براي درمان ، پزشک معالج کل اندام فوقانی بیمار را در یک آتل بلند می گذارد تا مانع از حرکت بیشتر قطعات شکسته شده شود.

سرمای موضعی و بالا نگه داشتن اندام فوقانی از افزایش تورم بعد از شکستگی جلوگیری میکند. درمان شکستگی سوپراکندیلر به دو روش درمان به صورت غیر جراحی و درمان به صورت جراحی صورت میگیرد.

درمان غیر جراحی

درمان شکستگی سوپراکندی ممکن است فقط با استفاده از یک آتل انجام شود، اگر قطعات شکسته شده کاملاً بدون جابجایی باشند. در این صورت، پزشک معالج هفته ای یکبار از آرنج بیمار عکس می‌گیرد تا در صورتی که شکستگی جابجایی پیدا کند، بتواند اقدام لازم را انجام دهد.

اگر شکستگی تا چند هفته بعد از شروع درمان بدون جابجایی باقی بماند، پزشک معالج بیمار را تشویق می‌کند که حرکت‌های مفصل آرنج را شروع کند، اما تا مدتی به وی اجازه بلند کردن اشیاء را نمی‌دهد.

در این روش درمانی، مفصل آرنج باید مدت طولانی بی‌حرکت بماند و این بی‌حرکتی ممکن است باعث خشکی مفصل شود. پس از پایان بی‌حرکتی، بیمار باید نرمش‌های خاصی را انجام دهد تا دامنه حرکتی مفصل آرنج به حالت قبل از شکستگی بازگردد. اگر در چند هفته ابتدای درمان غیر جراحی، قطعات شکسته شده جابجا شوند، بیمار باید تحت عمل جراحی قرار بگیرد.

درمان جراحی

درمان شکستگی سوپراکندیلر ممکن است نیاز به جراحی داشته باشد. در این صورت، بیمار در اتاق عمل تحت بیهوشی عمومی قرار می‌گیرد یا کل اندام فوقانی او بی‌حس می‌شود. پزشک جراح ارتوپد، با شکافتن پوست و جدا کردن عضلات، محل شکستگی را مستقیماً مشاهده کرده و پس از قرار دادن قطعات شکسته، آنها را با استفاده از وایر یا پیچ و پلاک به یکدیگر متصل می‌کند. سپس زخم بسته می‌شود و برای مدتی کل اندام فوقانی بیمار توسط یک آتل محافظت می‌شود. گاهی اوقات، پزشک ممکن است در حین جراحی عصبی که از پشت آرنج عبور می‌کند و در معرض خطر قرار دارد را جابجا کند و موقعیت آن را تغییر دهد.

به منظور دسترسی بهتر به محل شکستگی سوپراکندیلر و قرار دادن قطعات شکسته، گاهی پزشک ارتوپد ممکن است مجبور شود قسمتی از استخوان سالم آرنج را بشکند. در پایان جراحی، این قطعه مجدداً با استفاده از پیچ یا پین در سر جای خود قرار می‌گیرد. در مواردی که شکستگی خیلی خرد باشد و سن بیمار زیاد باشد، پزشک ممکن است تصمیم بگیرد تمام قطعات شکسته را خارج کرده و مفصل آرنج را با یک مفصل مصنوعی جایگزین کند.

درمان شکستگی سوپراکندیلر با فیزیوتراپی

اگر درمان شکستگی  بصورت غیر جراحی بوده است بعد از چند هفته از شروع درمان نرمش هایی برای افزایش دامنه حرکات آرنج انجام میشود و سپس نرمش های دیگری برای افزایش قدرت عضلات به آن اضافه میگردد.

اگر درمان شکستگی سوپراکندیلر قسمت پایینی آرنج با عمل جراحی باشد مفصل با مدت کوتاهی بیحرکتی دچار خشکی میشود. در این موارد حرکت مفصل آرنج باید خیلی زودتر از مواردی که درمان، غیر جراحی بوده است شروع شود.

درمان شکستگی سوپراکندیلر ممکن است نیاز به جراحی داشته باشد. پس از عمل جراحی، حرکات آرنج معمولاً روز بعد از جراحی شروع می‌شود. بیمار باید روزانه حرکات آرنج را انجام دهد، که این حرکات به وسیله پزشک تعیین می‌شود. انجام این حرکات به صورت مکرر و در طول روز بسیار مهم است. این حرکات ابتدا باید با استفاده از قدرت عضلانی اندام انجام شوند، که به آنها حرکات اکتیو یا فعال گفته می‌شود. به عبارت دیگر، بیمار با اراده خود حرکات خم و راست کردن آرنج خود را انجام می‌دهد. سپس، حرکات پاسیو به بیمار آموزش داده می‌شود، به این معنی که بیمار آموزش می‌بیند که با کمک یک فیزیوتراپیست یا دست دیگر، مچ دست آسیب دیده را بگیرد و اندام آسیب دیده را بکشد تا آرنج باز شود.

درمان فیزیوتراپی شامل نرمش‌هایی است که به بیمار آموزش داده می‌شود تا عضلات ناحیه بازو و ساعد تقویت شوند. انجام این حرکات و نرمش‌ها بخشی از روند درمان بوده و برای بهبودی حیاتی هستند.

در زمان درمان شکستگی سوپراکندیلر با فیزیوتراپی، بیمار نباید تا 6-12 هفته با دست طرف آسیب دیده‌اش چیزی را بلند کند. اگر برای بیمار تعویض مفصل آرنج انجام شده است، باید تا آخر عمر رعایت کند که وزن خاصی بیشتر (که پزشک معالج مقدار آنرا تعیین می‌کند) را با اندام آسیب دیده بلند نکند.

منبع:ايران ارتوپد