یک برنامه هوازی مناسب چندین ریسک فاکتور مرتبط با شاخص های سکته را با کاهش فشار خون، افزایش تنظیم گلوکز، بهبود کلسترول خون و کاهش چربی بدن تغییر می دهد.روش تمرین به توانایی فردی بستگی دارد اما روش های مختلفی که برای آزمون های ورزشی شرح داده شده می تواند برای برنامه های تمرینی استفاده شود.
بعلاوه اگر امنیت کافی برای بیمار فراهم شود تمرینات استقامتی در یک استخر توانبخشی یا مناسب می تواند انجام شود. قانون بویانسی کمک می کند تا عضو حرکت کند و راه رفتن که ممکن است در خشکی مشکل باشد ساده شود. برای کسانی که بیماری قلبی- عروقی دارند مراقب تغییرات نبض، فشار خون و حالت بیمار در واکنش به تغییرات عمق غوطه وری باشید.
به طور کلی عملکرد قلب با افزایش حجم ضربه ای ویا برون ده قلبی در حالی که ضربان قلب براثر غوطه وری در آب یا کم شده و یا ثابت شده است بهتر می شود. اگرچه کسانی که مشکلات تنفسی دارند به خاطر افزایش فشار خارجی و مقاومت در مقابل عمل دم ویا افرادی که بی نظمی در کار بطن چپ دارند در نتیجه افزایش فشار در مقابل پرشدن بطن چپ مشکلاتی خواهند داشت.بعلاوه تحمل غوطه وری موجب تغییر سطح هورمون و ادرار زیاد می شود. تناوت پیشنهادی ۳تا۵ روزدر هفته است.شدت تمرین و طول آن بستگی به سطح آمادگی جسمانی اولیه فرد دارد.در اشخاص بسیار غیر آماده شدت تمرین ممکن نیاز باشد تا در شروع معادل ۴۰ تا ۵۰%ّ vo2max باشد. در شروع تمرینات متناوب ممکن است نیاز باشد تا اینکه بیمار بتواند تمرینات هماهنگ برای ۱۲ دقیقه مداوم انجام دهد.هدف باید حداقل ۲۰ دقیقه فعالیت هوازی در روز باشد. وقتی شدت افزایش پیدا می کند طول زمان باید به تدریج زیاد شودتا فرد بتواند یک جلسه تمرین معادل با هزینه انرژی ۳۰۰kca کامل کند. وضیت قلبی – عروقی با کمک پیش آزمون در حال کار،۱ دقیقه ضربان قلب بازگشت به حالت اولیه باید اندازه گیری شود.
منبع : سلامت نیوز
