ابتلا لازم است بدانیم استخوان یک بافت زنده دائماً در حال تغییر با ساختاری شبیه شانه عسل(خانه خانه) است که پر از ذخیره های کلسیم و مواد ومعدنی است. در طول عمر، استخوان دستخوش روندی مدوام به نام بازسازی مجدد، یعنی تخریب بافت استخوانی قبلی و جایگزینی آن با استخوان جدید محکم، قرار می گیرد. تنهاً تا سن 35 سالگی، مصرف کلسیم باعث می شود که روند ساخت استخوان بیشتر از تخریب و پوکی استخوان صورت گیرد.در سن 35 سالگی، بدن به حداکثر توده استخوانی خود می رسد، یعنی استخوانها به متراکم ترین و محکم ترین وضعیتی که می توانند داشته با شند، می رسند.
از سن 40 سالگی به بعد، توده استخوانی کم کم تحلیل می رود. در بانوان پس از یائسگی، به دلیل کاهش استروژن بدن، بافت استخوانی سریعاً کاهش می یابد بطوریکه در 5 تا 10 سال بعدتر تا 3/1 توده استخوانی آنها از دست می رود زیرا روند تخریب و پوکی استخوانسریع تر از آنی است که بتواند جایگزین بشود.
در استخوانهایی که توده کمتری دارند، احتمال شکستگی بیشتر است، حتی با یک زمین خوردن ساده. اولین نشانه هشدار دهنده پوکی استخوان، شکستگی استخوان است. این مسئله مشکل بسیاری از زنان یائسه ای است که به دنبال کاهش سطوح استروژن و شکننده شدن استخوانها دچار شکستگی در استخوانهای لگن، مچ دست یا نخاع می شوند. در سایر موارد، شکستگیهای نخاع منجر به کاهش قد و بروز قوزپشتی می شود.
زنان نسبت به مردان بیشتر دچار کاهش توده استخوانی می شوند، زیرا تراکم استخوان زنان 20 تا 30 درصد کمتر از مردان است. زنان سفید پوست قفقازی و آسیایی نسبت به زنان آفریقایی توده استخوانی کمتری دارند، بنابراین ابتلا به این بیماری در آنها بیشتر است. اگرچه، کاهش تدریجی توده استخوانی با افزایش سن در هر دو جنس، در بروز شکستگیهای لگن در سنین بالاتر عمر، نقش دارد.
پوکی استخوان تراکم بافت استخوانی را کاهش می دهد و آن را نسبت به شکستگی مستعدتر می کند.
درمان پوکی استخوان در کلینیک طب فیزیکی و توانبخشی امید صورت می گیرد.
