کجی گردنی عبارت است از انقباض یا اسپاسم مزمن عضلات گردن که باعث چرخیدن یا خم شدن گردن شود. افراد ۶۰-۳۰ ساله یا کودکان زیر ۱۰ سال را مبتلا می‌کند. یک نوع از کجیی گردن مادرزادی است و نوزادان را مبتلا می‌کند.
علائم
موارد زیر ممکن است به‌طور دایم یا متناوب وجود داشته باشند:
- چرخیدن سر به یک طرف یا خم شدن آن به پایین در اثر عارضه کجی گردن
- از علائم این عارضه ،گرفتگی عضلات گردن که گاهی دردناک است.
علل
- نقص هنگام تولد
- آسیب به عضلات گردن یا مهره‌ها در هنگام تولد یا بعد از آن
- التهاب عضلات گردن
- آسیب به ستون فقرات گردنی
- اختلال عضوی دستگاه عصبی مرکزی
- تومور
- استرس و تعارض روانی ممکن است باعث تورتیکولی متناوب گردد.
عوامل تشدید کننده کجی گردن
- تومورهای بافت نرم یا استخوان‌های گردن باعث تشدید این عارضه می گردند .
- زایمان نوزاد همراه با تروما
- بیماری روانی موثر در کجی گردن
- صدمه و آسیب عوامل تشدید کننده این بیماری در گردن می باشند .
- داروها (فنوتیازین‌ها، بوتیروفنون‌ها)
- سابقه خانوادگی تورتیکولی
- پرکاری تیرویید
- بیماری‌ها یا عفونت‌های مغزی
- آسیب های ورزشی
- آسیب های ورزشی سر و گردن
- آسیب های شانه و بازو در تشدید کجی گردن موثرند .
راههای پیشگیری
پیشگیری خاصی ندارد. انواع این بیماری مرتبط با استرس را می‌توان با روش‌های کاهش استرس از جمله بازخورد زیستی پیشگیری کرد.
عوارض
کجی گردنی مادرزادی را معمولاً می‌توان با فعالیت در زمان ابتلا به این بیماری های کشش‌دهنده عضلات یا درمان جراحی را تصحیح کرد.
سایر انواع با درمان بهبود خواهند یافت یا بهتر خواهند شد. زمان بهبودی متغیر است. بعضی موارد از کجی گردن چند سال به درمان نیاز دارند.
نوع مادرزادی این عارضه بدون درمان دایمی باعث می‌شود ظاهر سر و گردن، غیرطبیعی و غیرجذاب گردد.
