فعالیت بدنی همانطور که از حمله قلبی پیشگیری می‌کند، می‌تواند به پیشگیری از سکته‌ی مغزی‌ای که در اثر نقص خون‌رسانی رخ می‌دهد نیز کمک کند. در یک مطالعه محققان دریافتند که بروز سکته‌ی مغزی، در افرادی که با شدت متوسط و بیشتر ورزش می‌کنند، در مقایسه با کسانی که کم ورزش می‌کنند یا ورزش نمی‌کنند کمتر از نصف است.
شواهد نشان می‌دهند که برای دستیابی به منافع ورزش در کاهش خطر سکته‌ی مغزی به ورزش سنگین نیازی نیست. پیاده روی، دوچرخه سواری، باغبانی، حرکات موزون و انجام کارهای مربوط به گل و گیاهان منزل نیز فعالیتهای مناسبی هستند.
تداوم فعالیت با شدت متوسط برای پیشگیری از سکته‌ی مغزی، بسیار بیشتر از شدت فعالیت اهمیت دارد.
تکنیکهای ورزشی مختلفی نیز برای بازگرداندن نیروی حرکتی افراد پس از سکته‌ی مغزی وجود دارد. این فعالیتها باعث بهتر شدن حرکات عضلانی و افزایش جریان خون شده و تنش، انقباضات عضلانی و سفتی عضلات که در اثر سکته مغزی ایجاد شده‌اند را تا حد زیادی بهبود می‌بخشد.
برخی از این ورزشها شامل:
* چی کونگ
* شیاتسو (نوعی ماساژ ژاپنی که با فشار روی نقاط خاصی صورت می‌گیرد)
* ماساژ
* یوگا
* تای چی و …. هستند.
شنا در آب گرم نیز یک ورزش بسیار مفید در بازگرداندن فعالیت حرکتی عضلات محسوب می‌شود و تا حد زیادی می‌تواند مانع تحلیل رفتن عضلات آسیب دیده شود.
منبع : سیمرغ
