پای ضربدری و یا ژنو والگوم به حالتی گفته می شود که زانو ها به یکدیگر چسبیده و قوزک پاها از همدیگر فاصله دارند و فضای موجود بین مچ پا و قوزک ها بیشتر از حدطبیعی است.
زانوی ضربدری یکی از انواع تغییر شکل های زاویه دار زانو است که در آن ران ها به هم نزدیک می شوند و قوزک های داخلی از هم فاصله می گیرند و در نتیجه نمایی شبیه ضربدر در پا ایجاد می کنند. :
فهرست مطالب
علل زانوی ضربدری
وراثت ممکن است به عنوان یک عامل مهم در بروز برخی از مشکلات جسمانی و عضوی موثر باشد. این مشکلات ممکن است شامل:
- قرار گرفتن مداوم بدن در حالت غیر طبیعی
- کم تحرکی به خصوص در 4 و 5 سالگی، سوء تغذیه در این دوره
- ضعف عضلات ساق پا و کف پا، افزایش وزن به خصوص در دوران کودکی
- زودرس راه رفتن کودکان
- بیماریها و عفونتهای مفصلی مانند آرتروز و راشیتیسم (نرمی استخوان)
- درمان نامناسب شکستگیها (بد جوش خوردن) در ناحیه زانو
- ضعف عضلات نیمغشایی و نیموتری
- کوتاهی عضلات و به ویژه عضله کشنده پهن نیام و عضله دوسر رانی
- کوتاهی نوار عضله سوئز خاصرهای
- پارگی کپسول و رباط داخلی زانو و کوتاهی کپسول و رباط خارجی زانو
- کاهش زاویه بین سر و گردن استخوان ران و تنه
- رشد بیش از اندازه کندیل داخلی در مقایسه با کندیل خارجی زانو و صافی کف پا میشود
تشخیص زانوی ضربدری
این عارضه را تشخیص دادن میتوان با این روش انجام داد که فرد به پشت بخوابد و دو پایش را کنار هم قرار دهد. در این حالت، زانوها به هم می چسبند و قوزکهای داخلی از یکدیگر دور میشوند. اندازهگیری فاصلهٔ قوزکها میتواند درجهٔ تغییر شکل را مشخص کند.
- درجه 1: فاصلهٔ میان دو قوزک داخلی کمتر از ۲.۵ سانتیمتر است.
- درجه 2: فاصلهٔ میان دو قوزک داخلی بین ۲.۵ تا ۵ سانتیمتر است.
- درجه 3: فاصلهٔ میان دو قوزک داخلی بین ۵ تا ۷.۵ سانتیمتر است.
- درجه 4: فاصلهٔ میان دو قوزک داخلی بیشتر از ۷.۵ سانتیمتر است.
منبع: امیدکلینیک
