فهرست مطالب
علت سیاتیک
سیاتیک بیشتر در سنین ۵۰-۳۰ سالگی بوجود می آید و علت عمده آن پاره شدن دیسک بین مهره ای است. بدنبال وارد شدن فشار بیش از حد به ستون مهره، قسمت حلقوی محیطی دیسک ( آنولوس فیبروزوس) پاره شده و قسمت مرکزی ( نوکلئوس پولپوزوس) از بین شکاف پارگی به بیرون راه پیدا می کند. این قسمت بیرون زده را هرنی یا فتق می گویند.
مهمترین مشکلی که در فتق دیسک بوجود می آید اینست که قسمت بیرون زده به ریشه های عصبی که در حال بیرون آمدن از نخاع و مهره هستند فشار وارد می کند. همچنین تماس
مواد شیمیایی تشکیل دهنده قسمت ژلاتینی دیسک با ریشه های عصبی موجب تحریک و التهاب آنها می شود. این فشار و التهاب عصب موجب بروز علائم سیاتیک می گردد. در ستون مهره کمری این تغییرات بیشتر در دیسک بین مهره های ۳ و ۴ و دیسک بین مهره های ۴ و ۵ ایجاد می شود.
هرنی یا فتق دیسک معمولاً بعد از فعالیت هایی مانند بلند کردن یا هل دادن جسم سنگین یا خم شدن یا چرخیدن ناگهانی بوجود می آید. بطور متوسط از هر ۵۰ نفر یک نفر در طول عمرش دچار هرنی دیسک می شود و از این تعداد در ۲۵-۱۰ درصد آنها علائم بیماری ممکن است بیش از شش ماه ادامه یابد.
درمان سیاتیک
ـ استفاده از کیسه یخ :مقداری یخ در یک حوله تمیز قرار دهید و آن را به مدت حداقل ۱۵ تا ۲۰ دقیقه بر روی ناحیه دردناک قرار دهید. این عمل را روزی ۴ مرتبه تکرار کنید. کیسه یخ باعث کاهش التهاب در محل می شود.
ـ استفاده ازکیسه آب گرم:پس از ۴۸ ساعت از شروع درد، بهتر است در نواحی آسیب دیده، از گرما استفاده کنید. چنانچه درد شما ادامه داشت، سعی کنید به طور تناوب کیسه های گرم و سرد را بر روی ناحیه مبتلا قرار دهید.
ـ انجام حرکات کششی: ورزش های کششی غیرفعال به شما کمک می کنند تا زودتر خوب شوید . از انجام حرکات پرتابی و یا پیچشی جدا پرهیز کنید.
ـ داروهای ضددرد: استامینوفن و پروفن معمول ترین داروهای ضددردی هستند که مورد استفاده قرار می گیرند.
علاوه بر این داروها در برخی از موارد ممکن است پزشک با توجه به علائم بیماری از داروهای دیگری نظیر شل کننده های عضلانی، داروهای ضدافسردگی و… استفاده کند، ولی استفاده از این گونه داروها فقط با دستور پزشک امکان پذیر است.
ـ فیزیوتراپی: اگر دیسک شما از جای خود بیرون زده است، فیزیوتراپی نقشی اساسی در بهبودی شما دارد.
هدف از انجام ورزش هایی که به طور معمول در فیزیوتراپی انجام می شوند، کمک به قرار گرفتن بدن و اندام شما در وضعیت صحیح، تقویت عضلاتی که از کمر شما حمایت می کنند و نیز کمک به تقویت انعطاف پذیری بدن شما است.
ـ انجام ورزش های معمولی: ورزش موجب آزاد کردن اندورفین ها(مورفین درونی بدن) می شود. اندورفین ها واسطه های شیمیایی هستند که از رسیدن پیام های درد به مغز جلوگیری می کنند. ورزش با تحریک آزاد شدن اندروفین ها در مقابله با ناراحتی های مزمن کمک بسیاری می کند.
در مورد درد سیاتیک، ترکیب ورزش های هوارسان با ورزش هایی که انعطاف پذیری شما را بهبود می بخشند، می تواند در جلوگیری از تغییرات وابسته به سن در کمر شما موثر باشد.
