عوارض و خطرات
با توجه به اینکه پس از عصب کشی دندان تا حدودی حالت درون تهی یا نیمه خالی پیدا می کند، به احتمال بیشتر دچار شکستگی می شود. با استفاده از یک عاج روی دندان تقریباً می توان از ایجاد این مشکل جلوگیری کرد، اما با این وجود هنوز هم احتمال ایجاد شکستگی در دندان وجود خواهد داشت. در صورتی که ریشه های دندان بیمار به شدت انحنا داشته باشند، همراه احتمال دارد که ابزار دندان پزشکی در داخل کانال شکسته شود. گاهی اوقات امکان در آوردن ابزار از کانال دندان وجود دارد، اما در برخی موارد نیز امکان خارج کردن آن وجود نخواهد داشت. گاهی اوقات، در صورتی که پیدا کردن کانال پالپ به خاطر تنگ بودن یا دستکاری آن دشوار باشد، ممکن است نیاز به سوراخ کردن کردن دندان برای دسترسی به کانال آن وجود داشته باشد. در این حالت سوراخ کردن دندان با استفاده از مته مخصوص دندان پزشکی انجام می شود و سوراخی در ناحیه خارجی دندان ایجاد می کند. بسیاری از سوراخ های ایجاد شده قابل ترمیم هستند، اما در صورت جدی بودن مشکل، وجود این سوراخ می تواند در نهایت منجر به کشیده شدن دندان شود.
در صورتی که لایه استفاده شده برای ترمیم دندان سوراخ داشته باشد، بیمار سلامت دهان خود را به خوبی رعایت نکند، یا مواد استفاده شده برای پر کردن دندان خراب شده و در طول زمان شکسته شوند، و مجدداً دچار عفونت ریشه دندان شود. گاهی اوقات در یک دندان تعداد بیشتری کانال نسبت به حالت عادی وجود دارد که ممکن است دندان پزشک متوجه وجود آنها نشود. این کانال ها هنوز دارای بافت عفونی هستند و نیاز به تمیز کردن و خارج کردن مواد اضافی و در نهایت پر کردن دارند. شرایط دیگری که می تواند پس از درمان ریشه دندان اتفاق افتد مربوط به تغییر رنگ دندان است. گاهی اوقات این مشکل حتی ممکن است زمانی مشاهده شود که عصب دندان مرده است و این مسئله می تواند از علائم اولیه ای باشد که لزوم عصب کشی دندان را نشان می دهد. در این حالت دندان معمولاً به رنگ زرد تیره، قهوه ای، یا خاکستری در می آید و این رنگ بطور مشخص از دندان های مجاور قابل تشخیص است. این مسئله به خصوص زمانی که در دندان در جلوی دهان قرار گرفته باشد و برای بیمار به عنوان یک مشکل زیبایی تلقی شود، با درمان آن از طریق بلیچینگ داخلی در مطب دندان پزشک یا با استفاده از روکش دندان با پوشش ونیر یا عاج این مشکل برطرف می شود.
آیا می‌توان دندان عقل را عصب‌کشی کرد؟
گاهی با مراجعین دندان‌پزشکی مواجه می‌شویم که دندان‌پزشک به آنها پیشنهاد عصب کشی دندان عقل را داده است.
بسیاری از بیماران از این قضیه تعجب می‌کنند و حتی سوال می‌کنند که مگر دندان عقل قابل نگهداری و عصب کشی است؟
حقیقت این است که دندان‌های عقل از نظر انجام عصب کشی، تفاوتی با سایر دندان‌ها ندارند. آنچه که باعث می‌شود در اغلب موارد این دندان‌ها قابل نگهداری نباشند، به عوامل دیگری بر می‌گردد.
دندان‌های عقل معمولا بین ۱۷ تا ۲۵ سالگی در دهان ظاهر می‌شوند. گفته می‌شود به علت نرم‌تر شدن رژیم تغذیه‌ای بشر یا کوچک‌تر شدن تکاملی فک به دلیل جهش ژنتیکی یا اختلاط نژادی و … ، این دندان‌ها در حال حذف شدن از گونه بشر هستند.
به هر دلیل، در بسیاری از افراد دندان‌های عقل رویش ناقصی دارند و حتی ممکن است کاملا نهفته باقی بمانند. فقط در برخی افراد، این دندان‌ها به طور کامل رویش پیدا می‌کنند و در ردیف با سایر دندان‌ها قرار می‌گیرند.
در صورت رویش کامل است که در جویدن می‌توانند نقش ایفا کنند، پوسیده شوند و حتی نیاز به عصب کشی پیدا کنند.
اما به این علت که اغلب این دندان‌ها محل رویش یا زاویه رویش مناسب ندارند، در جویدن نقشی ایفا نمی‌کنند و یا پشت آنها با تجمع مواد غذایی التهاب لثه‌ای ایجاد می‌شود و ممکن است کشیدن آنها توصیه شود.
عصب کشی دندان‌های عقل، امر ممکن و قابل انجامی است، ولی به چند علت دشوار است.
اولین دلیل دسترسی دشوار به این دندان‌هاست. این دندان‌ها در انتهای ردیف دندانی دهان شما هستند و دندان‌پزشک شما به راحتی نمی‌تواند ابزار‌هایش را به آنها برساند و آنها را عصب کشی کند.
دومین دلیل این است که مورفولوژی و تعداد کانال‌های این دندان‌ها متغیر است و درمان عصب کشی آنها نیاز به تجربه و مهارت بیشتری دارد.
اما مجموع این عوامل مانع عصب کشی دندان عقل شما نمی‌شوند. در بسیاری از موارد، یک متخصص درمان ریشه (اندودنتیست) می‌تواند با صرف وقت و مهارت بیشتر دندان عقل به درد بخور و قابل نگهداری شما را درمان ریشه (عصب کشی) کند.
دندان‌پزشک شما قبل از اینکه پیشنهاد عصب کشی دندان عقل شما را مطرح کند، در مورد نقش آن در جویدن، امکان تجمع مواد غذایی در پشت دندان (اصطلاحا پاکت پریودنتال)، وجود دو دندان آسیاب دیگر و نیاز شما برای باقی ماندن این دندان، بررسی‌های لازم را انجام می‌دهد و بعد نظر خود را در مورد کشیدن یا نگه داشتن این دندان با شما در میان می‌گذارد.
بعد از تایید این موارد، دندان عقل شما می‌تواند مانند هر دندان دیگری عصب کشی شود، پر شود و در دهان شما باقی بماند.
چه عواملی باعث آسیب پالپ می شوند؟
– پوسیدگی های دندانی اگر درمان نشوند، بعد از تخریب مینا و عاج به پالپ رسیده و باعث التهاب، ورم و بیماری پالپ آن می‌گردند.
– ضربه ناگهانی به دندان حتی در مواردی مانند ضربه قاشق و یا شکستن تخمه، پسته و بادام، پرکردگی‌های وسیع، شکستگی و ترک دندان، تحلیل و سایش شدید دندان ها و بیماری های پیشرفته لثه در ایجاد ورم و بیماری پالپ نقش دارند.
– بعضی از مواد ترمیمی دندان نیز باعث آسیب پالپ می شوند.
علائم آسیب پالپ
– معمولاً دندان درد وجود دارد که می تواند درد خودبخودی، درد هنگام جویدن و یا حتی موقع دراز کشیدن باشد.
– دندان به غذاها و نوشیدنی های گرم و سرد حساسیت زیاد نشان می‌دهد.
– گاهی نیز ممکن است بیمار درد نداشته باشد و بدون علامت باشد که در این مواقع معاینات پرتونگاری موجب تشخیص زودرس می‌شود.
– پوسیدگی عمیق یا ضایعه ای در انتهای ریشه و نیز تورم و یا تخلیه چرک از دندان و یا انتهای آن وجود داشته باشد.
از سری مطالب پزشکی عمومی و غیر تخصصی سایت (اطلاعات عمومی و غیر تخصصی پزشکی برای افزایش دانش سلامت و اطلاعات عمومی پزشکی بازدیدکنندگان)
