هنگامی که نیروهای فشارنده، کششی یا چرخشی به طور مکرر بر روی استخوان ها وارد شوند، شکستگی های ریز و کوچکی در استخوان ایجاد میشود. این شکستگی ها به تدریج گسترش می‌یابند و تمام ناحیه ای از استخوان که تحت فشار قرار دارد را در بر می‌گیرد و سبب ایجاد درد استخوانی در هنگام اعمال نیرو روی استخوان میشود.
شایعترین محل شکستگی فشاری، متاتارس های دوم و سوم در کف پا هستند. البته این شکستگی ها در استخوان پاشنه، نازک نی و استخوان ناویکولر هم دیده میشود.
علل شکستگی فشاری
- اختلالات سیکل ماهیانه در ورزشکاران زن (قطع یا تاخیر سیکل ها)
- اختلالات تغذیه‌ای که منجر به کاهش دریافت کلسیم از مواد غذایی میشود
- اعمال نیروهای مکرر و مداوم بر روی بخش خاصی از بدن
- سیگار کشیدن
- ورزش برروی سطوح سخت
مکانهای شایع شکستگی ها در ورزشهای مختلف
در ورزش‌هایی که پرتاب با دست، توپ یا مثلاً نیزه و امثال آن وجود دارد، شکستگی‌های فشاری معمولاً در بازو ایجاد میشود. این ورزش‌ها ممکن است شامل ورزش‌هایی مانند والیبال و ورزش‌هایی که جزء پرتابی دست دارند، باشد.
در ورزش‌هایی مانند ژیمناستیک، که شامل حرکات پرش و چرخشی است، شکستگی فشاری ممکن است رخ دهد. ورزشکاران مسن و افراد نظامی نیز ممکن است به شکستگی فشاری در قسمت‌هایی از استخوان‌های ران، تنه و گردن دچار شوند.
شکستگی فشاری می‌تواند در افرادی که ورزشهای بسکتبال و دو میدانی انجام می‌دهند، و همچنین در ورزش‌هایی مانند دوی استقامت و فوتبال رخ دهد. این نوع شکستگی ممکن است در قوزک داخلی و استخوان کف پایی دوم و سوم، که یکی از شایعترین محل‌های شکستگی فشاری است، ایجاد شود. همچنین، شکستگی جونز که شامل شکستگی استخوان کف پایی پنجم است، معمولاً در ورزش‌هایی مانند بسکتبال و فوتبال رخ می‌دهد.
در ورزش‌هایی مانند ژیمناستیک، وزنه‌برداری، تنیس و فوتبال، مهره‌های کمری ممکن است به شکستگی فشاری دچار شوند. بنابراین، در انجام هر نوع ورزش، حفظ ایمنی و استفاده از تکنیک‌های صحیح و توجه به تقویت استخوان‌ها و عضلات بسیار اهمیت دارد تا از وقوع شکستگی‌های فشاری جلوگیری شود.
ارتباط سیگار و شکستگی ها
سیگار سبب کاهش سطح سرمی استروژن می گردد و به روش بالا سبب کاهش تراکم استخوان و مستعد شدن آن به شکستگی فشاری می گردد.
شکستگی استرسی در اطفال و نوجوانان
شکستگی فشاری می تواند در نوجوانان و اطفال رخ دهد اما شایع نیست و اغلب به همین علت دیر تشخیص داده می شود. شایعترین نواحی که در نوجوانان بخصوص در بین 15-10 سال دچار این آسیب می شوند عبارتند از قسمت فوقانی درشت نی، نازک نی، کشکک و ستیغ استخوان لگن.
