ساعد دو استخوان دارد که به رادیوس (زند بالایی) و اولنا (زند پایینی) معروف هستند. اگر سر پا بایستیم و دستهای خود را در کنار تنه خود آویزان کنیم به طوری که کف دستها به طرف جلو باشند، استخوانی که به تنه نزدیکتر است را اولنا مینامند و به استخوانی که از تنه دورتر است، استخوان رادیوس میگویند.
شکستگی ساعد ممکن است به صورت شکستگی منفرد استخوان رادیوس یا اولنا باشد، یا ممکن است هر دو استخوان شکسته شوند. اما چون درمان هر سه این موارد تقریباً مشابه یکدیگر است، در این مبحث در مورد هر سه صحبت میشود.
درمان
درمان این شکستگی ها بصورت جااندازی و سپس بیحرکت کردن شکستگی است. جااندازی ممکن است به طریقه بسته یا باز باشد
جااندازی بسته
در درمان شکستگی استخوان ساعد جااندازی استخوان ها باید بسیار دقیق باشد. ساعد از دو استخوان تشکیل شده که با هم کار می کنند. اگر یکی از آن ها در وضعیت مناسب جوش نخورد هماهنگی در حرکات بین دو استخوان از بین رفته و در نتیجه ممکن است چرخش ساعد دچار مشکل شود.
اگر محل شکستگی جابجایی نداشته باشد درمان بصورت گچ گیری کل اندام فوقانی از کف دست تا بالای بازو است. آرنج را در این گچ در زاویه 90 درجه قرار می دهند. در این موارد پزشک معالج تا سه هفته هر هفته یک رادیوگرافی از ساعد تهیه می کند تا اگر شکستگی جابجایی پیدا کند زود متوجه آن شود.
باید توجه داشت که به دلیل عضلات قوی که به استخوانهای ساعد متصل میشوند، حتی اگر در ابتدا محل شکستگی جابجایی نداشته باشد و بیمار در مدتی که گچ دارد دستش را اصلاً حرکت هم ندهد، ممکن است قطعات شکسته شده بر اثر انقباض عضلات جابجا شوند. بعد از سه هفته معمولاً امکان جابجایی وجود ندارد. اگر شکستگی تا سه هفته در گچ بدون جابجایی باقی ماند، گچ باید برای 10 تا 12 هفته دیگر روی بدن باقی بماند تا استخوانهای شکسته شده زمان کافی برای جوش خوردن داشته باشند. این زمان در بچهها حدود 4 تا 6 هفته است.
برای درمان شکستگی استخوان ساعد، اگر شکستگی استخوانهای ساعد جابجایی داشته باشند، در بچهها سعی در جااندازی بسته شکستگی میشود. اگر شکستگی جاافتاد باشد، درمان به صورت گچگیری انجام میشود. اگر جااندازی بسته موفقیتآمیز نباشد، درمان به صورت عمل جراحی خواهد بود. برای درمان شکستگی استخوان ساعد در بالغین، اگر شکستگی استخوانهای ساعد همراه با جابجایی باشند، نیاز به عمل جراحی دارد. در بالغین، جااندازی بسته استخوانهای ساعد بسیار مشکل است و حفظ جااندازی با گچ عملی نیست.
جااندازی باز
در جااندازی باز شکستگی ها ی ساعد، پزشک ارتوپد پوست و عضلات ساعد را برش داده و به کنار میزند، استخوان های شکسته شده را نمایان کرده و محل شکستگی را زیر دیده مستقیم دقیقا جااندازی کرده و با پیچ و پلاک به یکدیگر فیکس میکند. در بچه ها پزشک جراح ممکن است از نیل داخل استخوانی برای بیحرکت کردن شکستگی استفاده کند ولی در بالغین در غالب موارد از پیچ و پلاک استفاده میشود.
پس از جراحی کل اندام فوقانی در یک آتل بلند گذاشته میشود. آتل معمولا پس از 2-1 هفته خارج شده و حرکات آرنج و مچ دست شروع میشود. شکستگی استخوان های بالغین معمولا به 12- 10 هفته زمان برای جوش خوردن نیاز دارد. در این مدت بیمار باید بطور مرتب نرمش های مخصوصی را برای حرکات آرنج و مچ دست انجام دهد تا دچار خشکی مفصلی نشود. در این مدت بیمار باید از بلند کردن اجسام با دست آسیب دیده امتناع کند. بعد از جوش خوردن شکستگی که معمولا با استفاده از رادیوگرافی مشخیص میشود بیمار میتواند اجسام را با دست خود بلند کند.
فعالیت بعد از درمان شکستگی استخوان ساعد
زمانی که استخوانهای ساعد به دلیل شکستگی و نیاز به عمل جراحی، جوش خوردن را تجربه میکنند، معمولاً حدود 2 تا 3 ماه زمان لازم است تا فرد بتواند فعالیتهای روزمره خود را با دستش انجام دهد. اما برای انجام فعالیتهای ورزشی، ممکن است نیاز به زمان بیشتری باشد.
برای آماده شدن برای انجام فعالیتهای ورزشی سنگین، ابتدا باید با انجام تمرینات نرمشی کششی، انعطاف مفاصل اندام فوقانی، به خصوص آرنج و مچ دست را به حالت قبل از شکستگی بازگرداند. همچنین باید تمرینات تقویتی را برای تقویت عضلات ساعد انجام داد. پس از بازگشت توانایی انعطاف مفاصل و افزایش قدرت عضلات، فرد میتواند به فعالیتهای ورزشی که قبل از شکستگی انجام میداد، بازگردد.
برای آشنایی با فیزیوتراپی شکستگی ساعد روی لینک کلیک کنید
