شکستگی ترقوه یا کلاویکول یکی از شایعترین آسیب های بدن است و در همه گروه های سنی ایجاد میشود.این عارضه میتواند بر اثر زمین خوردن و یا ضربات شدیدتر مانند تصادف اتومبیل یا سقوط از ارتفاع ایجاد شود
درمان شکستگی استخوان ترقوه
درمان شکستگی استخوان ترقوه به صورت غیر جراحی انجام میشود. جااندازی استخوان ترقوه به صورت بسته معمولا امکانپذیر نیست و در اکثر موارد نیازی هم به جااندازی بسته وجود ندارد. پزشک معالج اجازه میدهد قطعات شکسته شده در همان وضعیت جابجا شده جوش بخورند.
روش سادهترین درمان بسته شکستگی استخوان ترقوه، آویزان کردن اندام فوقانی به گردن است. نوعی از این درمان که همراه با آویزان کردن ساعد به گردن، بازو هم به تنه بسته میشود را بانداژ ولپو میگویند. هدف از آویزان کردن دست به گردن، ممانعت از پایین آمدن قطعه خارجی به پایین (بر اثر وزن اندام فوقانی) و کاهش درد است و در این روش درمانی هیچ کوششی برای جااندازی شکستگی استخوان ترقوه به عمل نمیآید. این عارضه با وجود جابجایی معمولا جوش خورده و جابجایی مختصر قطعات در محل آسیب دیده معمولا تاثیری در عملکرد آینده اندام فوقانی نخواهد داشت. در شکل روبرو انواع مختلف آویزان کردن اندام فوقانی به گردن برای درمان دیده میشود.
بیمار اگر بچه باشد بمدت 2-1 هفته و اگر بزرگسال باشد بمدت 3-2 هفته در همین حالت میماند تا استخوان فرصت جوش خوردن را داشته باشد.
یک روش دیگر برای درمان غیر جراحی شکستگی استخوان ترقوه، استفاده از بانداژی به شکل حرف 8 است که توسط پزشک ارتوپدی در اطراف هر دو شانه و ترقوه بسته میشود. هدف از این نوع بستن شانه، جااندازی استخوان ترقوه و یا حفظ قطعات در حالت جاافتاده با به عقب بردن شانهها است، اما در عمل معمولا این روش بانداژ نمیتواند این هدف را به خوبی عملی کند و به همین دلیل امروزه کمتر از این روش استفاده میشود.
اگر بانداژ به شکل حرف 8 به طور سفت بسته شود، ممکن است با فشار بر روی وریدهای شانه، ورم در اندام فوقانی ایجاد شود و یا ممکن است با فشار بر روی اعصاب شانه، فلج اعصابی ایجاد شود که از ناحیه شانه عبور میکنند. در هر صورت، اگر از این روش درمانی استفاده میشود، بیمار باید بعد از چند روز مجددا به پزشک معالج مراجعه کند تا پزشک از سفت نبودن بانداژ و عدم فشار بانداژ بر روی عروق و اعصاب مطمئن شود.
استفاده از داروها در چند روز اول بعد از شکستگی استخوان ترقوه، میتواند در کاهش درد موثر باشد.
درمان شکستگی استخوان ترقوه ممکن است شامل بسته شدن اندام فوقانی بیمار باشد. در این حالت، باید مفاصل دست، مچ دست و آرنج بصورت مرتب حرکت داده شوند تا از محدود شدن حرکات و خشکی مفصلی جلوگیری شود. همچنین، نرمشهای لازم برای افزایش دامنه حرکتی شانه و تقویت عضلات شانه باید بلافاصله پس از کاهش درد بیمار شروع شوند. بعد از بهبود قدرت شانه به حد قبل از شکستگی استخوان ترقوه، بیمار میتواند به ورزش مورد علاقه خود بازگردد.
شکستگیهای ترقوه معمولاً بدون مشکل خاصی بهبود مییابند، اما نامنظمی در محل آسیب دیده معمولاً از روی پوست مشخص میشود و در لمس قابل تشخیص است. این برجستگی و نامنظمی به مرور زمان کاهش مییابد. در بچهها، این نامنظمی بعد از مدتی کاملاً ناپدید میشود، اما در بزرگسالان ممکن است مقداری از آن باقی بماند. اگر بیمار از این نامنظمی ناراحت بود، میتواند بعداً با عمل جراحی استخوان آن را صاف کند.
پس از پایان درمان، کارکرد شانه معمولاً بعد از مدتی به حالت طبیعی خود بازمیگردد.