بروز سکته ی مغزی، در افرادی که با شدت متوسط و بیشتر ورزش می کنند، در مقایسه با کسانی که کم ورزش می کنند یا ورزش نمی کنند کمتر از نصف است.
شواهد نشان می دهند که برای دستیابی به منافع ورزش در کاهش خطر سکته ی مغزی به ورزش سنگین نیازی نیست. پیاده روی، دوچرخه سواری، باغبانی، حرکات موزون و انجام کارهای مربوط به گل و گیاهان منزل نیز فعالیتهای مناسبی هستند.
مطالعات نشان می دهند که تداوم فعالیت با شدت متوسط برای پیشگیری از سکته ی مغزی، بسیار بیشتر از شدت فعالیت اهمیت دارد.
تکنیکهای ورزشی مختلفی نیز برای بازگرداندن نیروی حرکتی افراد پس از سکته ی مغزی وجود دارد؛ از جمله تمرینات ورزشی DBC مخصوص درمان عوارض بعد از سکته مغزی. این فعالیتها باعث بهتر شدن حرکات عضلانی و افزایش جریان خون شده و تنش، انقباضات عضلانی و سفتی عضلات که در اثر سکته مغزی ایجاد شده اند را تا حد زیادی بهبود می بخشد.
منبع :دکتر یزدانی
