دیسکی که پاره شده دیگر قابل ترمیم و اصلاح نیست اما روش هایی وجود دارد که اگر این روش ها به موقع و به طور کامل و صحیح بکار گرفته بشوند می توانند با کنترل درد و علائم و جلوگیری از پیشرفت، بیمار را از استفاده از درمان های جراحی بی نیاز کنند.
زمانی که بیمار درد حاد دارد استفاده از داروهای مسکن، داروهای ضد التهاب، داروهای ضد اسپاسم و بعضی از داروهایی که دردهای ناشی از فشار روی ریشه های عصبی را کنترل می کنند توسط پزشک ممکن است که توصیه بشود. البته جلوگیری از وارد شدن نیروی وزن به سطح دیسک یعنی استراحت و اجتناب از ایستادن و نشستن و فعالیت های فیزیکی هم در زمانهایی که دیسک حاد وجود دارد اکیدا توصیه می شود و مدت زمان استراحت باید توسط پزشک معالج تجویز شود .
استفاده از مدالیته های فیزیکی و فیزیوتراپی و گرمای سطحی و این مسائل می تواند به کنترل درد بیمار کمک کند. در مواردی که درد بیمار با استفاده از این روشها قابل کنترل نباشد و یا در مواردی که ضعف پیش رونده در اندامهای تحتانی مشاهده بشود ممکن است درمان های جراحی برای بیمار توصیه و اجرا بشود.
اما ما چه روشهای درمانی جراحی را برای بیمار انتخاب کنیم و چه با استفاده از روشهای درمانی غیرجراحی مشکلات بیمار را کنترل کنیم در هر دو صورت موفقیت کامل درمان بیمار مشروط به برطرف کردن عوامل فیزیکی است که باعث وارد شدن آسیب به دیسک های بین مهره ای و مهره های ناحیه کمر می شود .
یعنی تقویت عضلات ناحیه لگن، شکم، کمر و اندامهای تحتانی و برطرف کردن کوتاهی های مربوط به این عضلات و اصلاح الگوی رفتاری روزانه یعنی روش نشستن، ایستادن، راه رفتن، حمل کردن اجسام و فعالیت های روزانه کمک بسیار زیادی به کنترل و پیشگیری از وارد شدن نیروهای نامتناسب به کمر و پیشگیری از عود مجدد و یا پیشرفت مشکل بیرون زدگی دیسک ناحیه کمر می شویم. متخصصین فیزیوتراپی با استفاده از روشهای درمانی مانند برطرف نمودن کوتاهی عضلات به درمان دیسک کمر کمک زیادی می کنند.
منبع: سیمرغ
