بيني از يک اسکلت داخلي که شامل چنداستخوان و غضروف است تشکيل شده است اين اسکلت براي بازماندن مدخل ورودي هواي تنفس و انتقال کنترل شده آن به مجاري تنفس ضروري است.اجزاي اين اسکلت بندي در پوشش از پوست و مخاط پيچيده شده اند و توسط رباط هاي نگه دارنده در کنار يک ديگر قرار گرفته اند.
نحوه قرار گرفتن و ارتباط اين اجزاء با يک ديگرتابع قواعد پيچيده علم .مکانيک استاتيک (ايستايي) است هر گونه تغير تضعيف کننده حساب نشده مانند بريدن يا برداشتن تمام يا بخشي از غضروف ها و رابط هاي نگه دارنده مي تواند باعث تغيراتي نا مطلوب بين اين اجزاء با يکديگر و يا در شکل ظاهري بيني شود . عبور جريان در داخل بيني نيز تابع مکا نيسم هاي دقيق علم مکانيک سيالات است و اين عضو صرفاٌ يک گذر گاه ساده جريان هوا نيست .
حفط ارتباط طبيعي بين غضروف هاي . تشکيل دهنده دريچه هاي تنفسي بيني براي عبور بدون مانع و کنترل شده هواي استنشاقي ضروري است برداشتن و بريدن غضروفها در صورتي که ساختار و کارکرد اين دريچه ها را مختل کند منجر به بروز عوارض تنفسي مي شود. در جريان تکنيک هاي ابتدايي رينو پلاستي (رينو پلاستي کلاسيک) بريدن و برداشتن استخوان ها و غضروف ها به منظور کوچک کردن بيني بدون توجه به اصول علمي ياد شده انجام مي گرفت و در بسياري از موارد منجر به حصول نتايج نامطلوب و غير قابل پيش بيني مي شد. شکل غير طبيعي بيني و مشکلات تنفسي از عوارض اين نوع اعمال جراحي بوده و تضعيف بيش از اندازه استحکام ساختار بيني نيز نتايج گهگاه مطلوب را با مرور زمان مخدوش مي کرد .در روش رينو پلاستي مدرن که به آن اصطلاحاروش غير مخرب مي گويند سعي مي شود که کمترين ميزان ممکن از غضروف ها برداشته شود در عوض با تکنيک هاي خاص ( Non Destructive ) بخيه زدن در نقاط کليدي غضروف ها ،تغير شکل مطلوب در ظاهر بيني ايجاد مي شود بدين ترتيب نه ساختاردريچه هاي تنفسي بيني .مختل مي شود و نه استحکام ساختمان بيني دچار خطر مي شود درضمن بر خلاف رينو پلاسي کلاسيک (رينو پلاستي بسته) که غالبا در طي آن دستيابي به غضروف ها و استخوان ها از داخل بيني و با بريدن مخاط انجام مي گرفت دررينو پلاستي مدرن با بلند کردن پوشش پوستي از روي اسکلت بندي ، تمامي تکنيک ها مستقيم انجام گرفته و بدين ترتيب عوارض ناشي از اشتباه ارزيابي در حين عمل کاهش مي يابد درضمن چون مخاط بيني بريده نمي شود چسبندگي داخل بيني نيز در اين روش بروز نمي کند. مزيت ديگر رينو پلاستي باز ، افزايش امکان مانور هاي تکنيکي است بنابر اين جراحي بيني در صورتي که با تبعيت.از اصول علمي جديد و با دقت انجام گيرد ، به هيچ وجه عمل خطر ناک و پر عارضه نخواهد بود.
انتخاب جراح زیبایی بینی
با توجه به اینکه جراحی زیبایی بینی اقدامی مهم و تاثیرگذار در زندگی هر فرد می باشد، باید نهایت دقت و وسواس را در انتخاب جراح مناسب به عمل آورد. مهم‌ترین عامل در کسب نتیجه مهارت جراح است. جراح باید علاوه بر علم و تجربه کافی، از هنر زیبایی شناسی نیز برخوردار باشد. هستند جراحان با معلومات و با تجربه‌ای که به دلیل فقدان روحیه هنری در خلق یک بینی زیبا عاجزند. یک استاد سنگ‌تراش هر قدر هم از نوع و جنس سنگ‌‌ها مطلع باشد و اصول تراشیدن و مجسمه‌سازی را رعایت کند، تنها زمانی می‌تواند یک اثر هنری زیبا خلق کند که شم هنری و زیباشناختی قوی‌ای داشته باشد. کار یک جراح نیز از حیث خلق یک اثر زیبا، شبیه و در همان حال بسیار دشوارتر از کار استاد سنگ‌تراش و مجسمه‌ساز است.
زیرا نه تنها باید زیبایی مورد نظر ایجاد شود و شکل مطلوب در بینی دیده شود، بلکه باید این اندام حیاتی بدن بتواند کار خود را به بهترین شکل انجام دهد و همین امر محدودیت‌های فراوانی را پیش روی جراح قرار می‌دهد. جراح شما باید علم کافی در مورد ساختمان ظاهری و داخلی بینی داشته باشد. به خصوص مسایل مربوط به داخل بینی مثل انحراف تیغه میانی، توربین‌ها، پولیپ، سینوزیت و… که توجه به آنها می‌تواند از بروز مشکلات بعدی جلوگیری کند. متخصصان گوش و حلق و بینی توجه خاصی به مسایل داخلی بینی داشته و احتمال بروز مشکلاتی نظیر گرفتگی بینی، آبریزش و یا خشکی بینی و یا ابتلا به سینوزیت در نزد آنها کمتر است.
به علاوه، جراح شما باید تجربه کافی در جراحی انواع مختلف بینی داشته باشد. معمولا بیماران به راهنمایی اقوام و دوستان نزدیک خود که قبلا جراحی شده به نزد پزشک خاص هدایت می‌شوند. می توانید با دیدن نمونه‌های قبلی کار جراحان و همچنین مشاهده آلبوم عکسهای قبل و بعد از عمل به میزان تجربه و تبحر آنها پی ببرید.
به طور کلی عوارض جراحی زیبایی بینی را می توانیم به دو گروه تقسیم نمائیم:
1- آسیب دیدن عملکرد بینی یا انسداد تنفسی
2- تغییرات نامطلوب ظاهر بینی
چنانچه بعد از عمل حفرۀ داخل بینی تنگ شود و تنفس از بینی برای بیمار سخت شود انتظار می رود که بیمار از علائمی مثل تنفس دهانی،خشک شدن گلو به هنگام خواب، تنفس صدادار و کاهش حس بویایی رنج ببرد.
علل انسداد تنفسی متعاقب عمل جراحی بینی عبارتند از:
1-اصلاح نکردن انسدادهای مکانیکی در حین عمل جراحی. چنانچه از قبل از عمل بزرگی شاخک های بینی و یا انحراف تیغۀ بینی وجود داشته باشد جراح باید تلاش نماید این موانع به ظاهر مختصر را هم برطرف کند. با توجه به اینکه بینی با عمل جراحی معمولاً کوچک تر می شود چنانچه مانعی که از قبل وجود داشته و انسداد هم ایجاد نکرده را برطرف نکنیم وقتی بینی جمع تر شد این مانع به ظاهر بی اهمیت باعث انسداد مسیر تنفسی می شود.
2- تورم مخاط داخل بینی . چنانچه بدلیل سینوزیت مزمن و یا آلرژی شدید مخاط داخل بینی متورم باشد ممکن است باعث انسداد تنفسی شود.
3- چسبندگی های داخل بینی. اگر جراح داخل بینی را زیاد دستکاری نماید باعث زخمی شدن مخاط بینی می شود. اگر مخاط زخمی شده در مجاورت یکدیگر قرار گیرند به هنگام ترمیم به یکدیگر می چسبند و راه داخل بینی را تنگ می نمایند.
4- تنگ کردن بیش از حد سوراخهای بینی.
5- برداشتن بیش از اندازه از غضروف های نوک بینی. این امر منجر به تنگی مدخل بینی می شود.
تاکنون با علل انسداد بینی بعد از عمل جراحی آشنا شدیم امّــا اگر جراح بینی از تجربۀ کافی برخوردار نباشد علاوه بر مختل شدن عملکرد بینی این احتمال وجود دارد که ظاهر بینی فرم مطلوب و مورد نظر را پیدا نکند و به شکل نامطلوبی در آید.