تشخیص و درمان پای پرانتزی

پاهای پرانتزی

پای پرانتزی نوعی اختلال در شیوه قرار گرفتن پا است . در حالت طبیعی ایستاده با زانوهای صاف، زمانی که قوزک ها کنار یکدیگر قرار گرفته‌اند، نباید فاصله ای بین زانوها وجود داشته باشد.اگر به هر دلیلی فاصله بین زانوها افزایش یابد، درحالی که قوزک ها به هم چسبیده اند منجر به پای پرانتزی می گردد.

تشخیص پرانتزی بودن پاها

برای تشخیص پرانتزی بودن پاها، ابتدا از فرد مورد نظر می‌خواهیم که در حالت ایستاده قوزک پاها را به هم بچسباند به نحوی که کشکک‌های زانو به سمت جلو باشد. سپس فاصله بین دو زانو را اندازه‌گیری می‌کنیم. در این حالت عضلات ران فرد بایستی کاملاً شل و بدون انقباض باشد. در افراد مبتلا، فاصله بین دو زانو از هم زیاد بوده و بین دو پا حالتی شبیه به کمان مشاهده می‌شود.

درمان پاهای پرانتزی

    تجویز کفش طبی برای کودکان
تجویز کفش طبی و بریس برای کودکان(در موارد شدیدتر نسبت به بالا)
انجام جراحی. در کودکان در موارد شدید و زمانیکه روش‌های فوق پاسخ ندهد انجام می شود.
عمل جراحی. پس از بسته شدن صفحه رشد به خصوص در موارد شدید در بزرگسالان معمولاً جراحی انجام می شود.

استفاده از تکنولوژی­های جدید در تشخیص پای پرانتزی در

کلینیک طب فیزیکی و فیزیوتراپی امید 

با استفاده از سیستم‌های کامپیوتری ارزیابی بیومکانیکال، تصویربرداری از کل اندام تحتانی کودک انجام می‌شود. این نوع تصویربرداری با استفاده از دوربین‌های خاصی انجام می‌شود و مانند رادیولوژی نیست، بنابراین برای کودکان مشکلی ایجاد نمی‌کند. تصویر‌های گرفته شده در نرم‌افزارهای خاصی تجزیه و تحلیل می‌شوند و میزان انحراف مشخص می‌شود. در نتیجه، در نوبت‌های مختلف درمانی، می‌توان با استفاده از همین نرم‌افزارها روند درمان را پیگیری کرد، اما نیازی به دریافت اشعه ایکس برای کودکان وجود ندارد.

مداخلات درمانی

برای درمان می­بایست از درمان­های ارتوتیک (وسایل کمکی) بسته به شدت ضایعه در مفصل زانو یا پا  (کفش) و نیز حرکات اصلاحی استفاده کرد.

گاهی تنها پوشیدن کفش طبی خاص کفایت می­کند و در برخی موارد نیاز است مداخله مستقیم از ناحیه زانو صورت گیرد.

علل پای پرانتزی

علل پای پرانتزی شامل موارد زیر می‌شود:

• عدم هماهنگی در صفحه رشد، به ویژه در کودکان
• بیماری‌هایی که باعث کاهش ماده معدنی استخوان می‌شوند، مانند بیماری راشیتیسم و استئومالاسی
• آسیب‌های ناشی از ضربات، به ویژه به صفحه رشد
• آرتروز (استئوآرتریت)
• پارگی رباط‌های زانو
• شکستگی‌های انتهایی استخوان ران که منجر به بد جوش خوردن شده‌اند
• شکستگی قسمت فوقانی استخوان درشت نی، به علت بد جوش خوردن
• بیماری پاژه
• آرتریت روماتویید